ΕΙΣΑΓΩΓΗ/ΣΚΟΠΟΣ: Οι κακώσεις της πτέρνας με αποκόλληση των μαλακών μορίων είναι εξαιρετικά σπάνιες και δύσκολες στην αντιμετώπιση. Συχνά καταλήγουν σε ακρωτηριασμό του σκέλους. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η παρουσίαση της στρατηγικής διάσωσης μιας ανοικτής κάκωσης του άκρου ποδός με εκτεταμένη αποκόλληση των μαλακών μορίων από τη ραχιαία και πελματιαία επιφάνεια. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Άνδρας 30 ετών προσεκομίσθη από όμορο Νοσοκομείο με συνθλιπτική κάκωση του άκρου ποδός και απογαντισμό της πτέρνας. Έφερε κυκλοτερές τραύμα 20 εκατοστών από τη ραχιαία ως την πελματιαία επιφάνεια, με διατομή του μακρού εκτείνοντα τους δακτύλους τένοντα και του επιπολής περονιαίου νεύρου. Παρουσίαζε επίσης εκτεταμένη αποκόλληση των μαλακών μορίων από την εν τω βάθει περιτονία και τα οστά. Η οπίσθια κνημιαία αρτηρία ήταν ψηλαφητή. Ο ακτινολογικός έλεγχος ανέδειξε μικρό αποσπαστικό κάταγμα της κάτω επιφάνειας της πτέρνας και κατάγματα των σφηνοειδών οστών. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Έγινε αρχικά αντιμετώπιση με χειρουργικό καθαρισμό του τραύματος, εκτομή των νεκρωτικών ιστών, αποκατάσταση των εκτεινόντων τενόντων, μερική σύγκλειση του τραύματος και τοποθέτηση κνημοποδικού νάρθηκα. 2 ημέρες αργότερα ετέθη συσκευή αρνητικής πίεσης (VAC) για χρονικό διάστημα 1 μηνός. Ακολούθησε κάλυψη του εναπομείναντος τραύματος με δερματικό μόσχευμα μερικού πάχους. 6 μήνες μετά την κάκωση, ο ασθενής εμφάνιζε σχεδόν πλήρη αποκατάσταση του φυσιολογικού εύρους κίνησης στην ποδοκνημική, φυσιολογική αισθητικότητα στο πέλμα και βάδιζε αυτόνομα. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η πλειοψηφία αυτών των κακώσεων έχει πτωχή πρόγνωση. Στην περίπτωσή μας δίνουμε έμφαση στο ρόλο που έχουν η διατήρηση της αγγείωσης, η σταθεροποίηση της κάκωσης, οι συσκευές αρνητικής πίεσης και τα δερματικά μοσχεύματα στην επίτευξη της διάσωσης, την αντιμετώπιση της λοίμωξης και τη διατήρηση της λειτουργικότητας του μέλους.

Abstract ID
ΑΑ170

Συγγραφέας