Εισαγωγή: Το λεμφοίδημα στην καρκινογένεση αποτελεί ένα από τα πιο συχνά χαρακτηριστικά μετά από λεμφαδενεκτομή ή ολικό λεμφαδενικό καθαρισμό. Όταν ένας ασθενής με καρκίνο ανάπτυξη λεμφοίδημα αυτόματος το λεμφοίδημα του κατατάσσετε στα δευτερογενή λεφοιδήματα. Τα δευτερογενείς λεμφοίδημα παρουσιάζονται λόγο μηχανικής ανεπάρκειας του λεμφικού συστήματος, αυτό συμβαίνει από την μείωση της μεταφορικής ικανότητας των λεμφαγγείων και από την απουσία των τοπικών λεμφαδένων (Oguz Kayiran et.al 2017). Συνεπώς παρόλο που το λεμφικό φορτίο παραμένει σε φυσιολογικά επίπεδα επειδή δεν μεταφέρεται στο υπόλοιπο σώμα διαχέεται στο μεσοκυττάριο χώρο. Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας ανασκόπησης είναι η παρουσίαση των παραγόντων όπου καθιστούν σημαντική την διαχείριση του λεμφοιδήματος και τους τρόπους αντιμετώπισης του. Μέθοδοι: Η εξεύρεση των άρθρων έγινε μέσα από τις βάσης δεδομένων Pubmed, Medlineκαι Cinahl. Η ανασκόπηση έγινε με λέξεις κλειδιά όπως ‘lymphedema, ‘MLDtherapy’, ‘cancer’, ‘exercise’και στην συνέχεια με τα κριτήρια αποκλεισμού και εισδοχής συλλέχθηκαν 27 μελέτες. Αποτελέσματα: Σε ασθενείς με λεμφοίδημα παρατηρείτε, μειωμένο εύρος κίνησης, αλλαγές στην ποιότητα και στο χρώμα του δέρματος και αλλαγές στο μέγεθος και στο σχήμα του επηρεασμένου άκρου. Συνεπώς το λεμφοίδημα μειώνει την ποιότητα ζωής και επηρεάζει την ψυχική υγεία των ασθενών με καρκίνο. Πολύ σημαντικό να αναφερθεί ότι τα χαρακτηριστικά του λεμφοιδήματος αλλά και η ταχύτατα εμφάνισης του είναι ένα σημείο ένδειξης για την πορεία της νόσου. Η πιο συχνή μη επεμβατική και αποτελεσματική θεραπεία για το λεμφοίδημα είναι οι τεχνικές λεμφικής παροχέτευσης με τα χέρια σε συνδυασμό με την περίδεση και την άσκηση (C. Lopera et.al 2017,J Ezzo et.al 2015, Woods 2007). Συμπεράσματα: Το 5% των λεμφοιδημάτων εμφανίζονται σε ασθενείς με εμπειρία καρκίνου του μαστού.Ηαποσυμφόρηση της λέμφου με τεχνικέςλεμφικήςπαροχέτευσης, περίδεσης και συμπιεστικών ενδυμάτωνόπως και η άσκηση βοηθούν την περιοχή του όγκου μειώνοντας την πίεση, πιθανότητα παρουσιάσεις ελκών και μικροβιακών λοιμώξεων.

Abstract ID
AA-62

Συγγραφέας