Εισαγωγή/Σκοπός:

Μία από τις δυσάρεστες παρενέργειες της χημειοθεραπείας είναι η καταστολή της λειτουργικότητας των ωοθηκών σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Το φαινόμενο αυτό συνήθως αξιολογείται υποκειμενικά με την διακοπή και επανεμφάνιση της έμμηνου ρύσης. Μια αντικειμενική μέθοδος αξιολόγησης της λειτουργικότητας των ωοθηκών είναι ο ορμονικός έλεγχος.

Μέθοδοι:

Πραγματοποιήθηκε μια καταγραφή από τη βάση δεδομένων της Oncomedicare. Καταγράφηκαν οι ασθενείς που διαγνώστηκαν με πρώιμο καρκίνο μαστού, ήταν προεμμηνοπαυσιακές στη διάγνωση και έλαβαν χημειοθεραπεία. Οι ασθενείς διαστρωματώθηκαν σε δύο ηλικιακές ομάδες: 22-40 ετών και 41-50 ετών. Καταγράφηκαν τα επίπεδα της θυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH), ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH) και οιστραδιόλης (E2) στις επανεξετάσεις των ασθενών μετά την ολοκλήρωση της χημειοθεραπείας, και εξετάστηκε η συσχέτιση των τιμών των ορμονών με την επανεμφάνιση της έμμηνου ρύσης.

Αποτελέσματα:

Συμπεριελήφθησαν 408 προεμμηνοπαυσιακές ασθενείς που έλαβαν χημειοθεραπεία. 182 απο αυτές ήταν μεταξύ 22 και 40 ετών, και 226 από αυτές ήταν μεταξύ 41 και 50 ετών. 295 ασθενείς ήταν ER-θετικές και 113 ER-αρνητικές. Η αξιολόγηση της ανάκαμψης της λειτουργικότητας των ωοθηκών έγινε σε 308 ασθενείς (εξαιρέθηκαν ασθενείς που ακόμα ελάμβαναν LHRH ανάλογο ή είχαν υποβληθεί σε ωοθηκεκτομή ή υποτροπίασαν πολύ νωρίς). Οι τιμές FSH και LH ήταν κατά μέσο όρο χαμηλοτερες και οι τιμές οιστραδιόλης κατά μέσο όρο υψηλότερες στην ηλικιακή ομάδα 22-40 ετών σε σχέση με την ηλικιακή ομάδα 41-50 ετών. Η πιθανότητα ανάκαμψης της έμμηνου ρύσης ήταν στατιστικά σημαντικότερα πιθανή σε τιμές FSH<20 έναντι FSH>20 (p<0.0001), σε τιμές LH<20 έναντι >20 (p=0.0204) και σε τιμές οιστραδιόλης>20 έναντι <20 (p<0.0001).

Συμπεράσματα:

Η μέτρηση των ορμονών FSH, LH και E2 σχετίζεται άμεσα με την ανάκαμψη της έμμηνου ρύσης των γυναικών μετά από χημειοθεραπεία και αποτελεί την πιο αξιόπιστη μέθοδο αξιολόγησης της λειτουργικότητας των ωοθηκών.

Abstract ID
AA-27

Συγγραφέας