ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η μετεγχειρητική ακινητοποίηση των υπερδιακονδύλιων καταγμάτων κάτω πέρατος βραχιονίου, φέρει αυξημένες πιθανότητες δυσκαμψίας και φτωχού λειτουργικού αποτελέσματος.
ΣΚΟΠΟΣ: Η αξιολόγηση της πρώιμης κινητοποίησης των ως άνω καταγμάτων, μετεγχειρητικά σε ασθενείς.
ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Την τελευταία τριετία 15 ασθενείς (9 γυναίκες και 6 άντρες) αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά από έναν Ορθοπαιδικό Χειρουργό. Η εσωτερική οστεοσύνθεση των καταγμάτων αυτών, έγινε με ανατομικές κλειδούμενες πλάκες, σε παράλληλη ή κάθετη μεταξύ τους διάταξη. Η κλινική αξιολόγηση των ασθενών έγινε με βάση το Quick Dash και το Mayo Elbow Performance Score (MEPS). Ο μέσος όρος παρακολούθησης των ασθενών ήταν 16 μήνες. (εύρος 6 έως 30 μήνες).
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Το μετεγχειρητικό εύρος κίνησης αυξήθηκε στις 1150 (p<0,001). Αντίστοιχα σημαντική στατιστική διαφορά υπήρξε και κατά τη μέτρηση των κλινικών scores (μέσος όρος προεγχειρητικού Quick Dash: 86.4, MEPS: 5 - μετεγχειρητικός μέσος όρος Quick Dash: 10,91, MEPS: 91,25, p<0,001).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η επίτευξη κατά το δυνατόν ανατομικής ανάταξης και σταθερής οστεοσύνθεσης μπορεί να επιτρέψει την πρώιμη κινητοποίηση του αγκώνα, η οποία παίζει πρωταρχικό ρόλο στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας του αγκώνα.
- 2 προβολές