Εισαγωγή/Σκοπός: Τα κατάγματα του εγγύς βραχιονίου αποτελούν το 4-6% των σκελετικών κακώσεων. Είναι το τρίτο συχνότερο κάταγμα σε ηλικιωμένους. Σκοπός της εργασίας είναι η παρουσίαση της 7ετούς εμπειρίας της κλινικής μας στην αντιμετώπιση αυτών των καταγμάτων με διαδελτοειδή προσπέλαση (τεχνική ελάχιστης επεμβατικότητας).

Υλικό και μέθοδος: Μεταξύ των ετών 2014 και 2021 αντιμετωπίστηκαν στο Νοσοκομείο μας χειρουργικά με αυτή την τεχνική 32 ασθενείς (11 άνδρες και 21 γυναίκες). Ο μέσος όρος ηλικίας ήταν 59,8 έτη. Για την κατάταξη και τον προεγχειρητικό σχεδιασμό, χρησιμοποιήθηκε η ταξινόμηση κατά Neer. Αντιμετωπίστηκαν 24 κατάγματα εγγύς βραχιονίου δύο τεμαχίων και 8 κατάγματα εγγύς βραχιονίου τριών τεμαχίων. Το follow-up των ασθενών έγινε στον 1, στους 6 και στους 12 μήνες μετά το χειρουργείο. Για τον έλεγχο της λειτουργικής κατάστασης του μέλους χρησιμοποιήθηκε το Constant Shoulder Score.

Αποτελέσματα: 19 ασθενείς βαθμολογήθηκαν ως «Εξαιρετικό Αποτέλεσμα», 7 ως «Καλό Αποτέλεσμα», 3 ως «Μέτριο Αποτέλεσμα» και 3 ως «Πτωχό Αποτέλεσμα». Κανείς από τους ασθενείς δεν εμφάνισε μείζονα μετεγχειρητική επιπλοκή (λοίμωξη, ψευδάρθρωση) ενώ μηδενικές ήταν οι ανάγκες για μετάγγιση αίματος.

Συμπεράσματα: Η χειρουργική αντιμετώπιση των καταγμάτων 2 και 3 τεμαχίων του εγγύς βραχιονίου με διαδελτοειδή προσπέλαση είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική τεχνική. Επιτρέπει μέσω μικρής χειρουργικής τομής την ανατομική ανάταξη και πρώιμη κινητοποίηση ελαχιστοποιώντας τις απώλειες αίματος και τον μετεγχειρητικό πόνο.

Abstract ID
AA148
Presenting Author
Δημήτριος Γιώτης

Συγγραφέας