Πυομυοσίτιδα αντιβραχίου σε μη ανοσοκατεσταλμένο παιδί 5 χρονών. Παρουσίαση περιστατικού

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η πυομυοσίτιδα είναι μια σοβαρή βακτηριακή λοίμωξη των ραβδωτών μυών που σε προχωρημένες περιπτώσεις οδηγεί ακόμη και σε σήψη. Η πρωτοπαθής πυομυοσίτιδα είναι εξαιρετικά σπάνια, αντιπροσωπεύοντας μόλις το 1.3% των περιπτώσεων πυομυοσίτιδας στη διεθνή βιβλιογραφία. ΣΚΟΠΟΣ: Η παρουσίαση ενός άτυπου περιστατικού πρωτοπαθούς πυομυοσίτιδας σε ένα υγιές κατά τα άλλα αγόρι 5 ετών, η διαχείριση και η αντιμετώπιση του. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ: Ασθενής 5 ετών προσήλθε στα ΤΕΠ λόγω αναφερόμενου πυρετού με συνοδό άλγος και οίδημα δεξιού αντιβραχίου από πενθημέρου έπειτα από κάκωση του αγκώνα. Από την κλινική εξέταση παρατηρήθηκαν οίδημα, ερυθρότητα, θερμότητα και ευαισθησία του δεξιού αντιβραχίου με επώδυνο περιορισμό του εύρους κίνησης χωρίς όμως λύση της συνέχειας του δέρματος. Ο ακτινολογικός έλεγχος απέκλεισε την πιθανότητα κατάγματος ενώ από τον εργαστηριακό έλεγχο παρατηρήθηκαν αυξημένες τιμές των δεικτών φλεγμονής. Ο υπερηχογραφικός έλεγχος των μαλακών μορίων ανέδειξε τοπική συλλογή πύου και τέθηκε η υποψία πυομυοσίτιδας. Ελήφθησαν καλλιέργειες αίματος και ξεκίνησε ενδοφλέβια εμπειρική αντιβιοτική αγωγή. Η διάγνωση επιβεβαιώθηκε με επείγουσα μαγνητική τομογραφία. Ο ασθενής υποβλήθηκε σε επείγουσα διάνοιξη και παροχέτευση των διαμερισμάτων του δεξιού αντιβραχίου με εκτεταμένη παλαμιαία τομή. Η σύγκλειση του ρυπαρού χειρουργικού τραύματος πραγματοποιήθηκε μέσω της τεχνικής Vessel Zip Loop. Η καλλιέργεια αίματος δεν ανέδειξε κάποιον μικροοργανισμό, ενώ από τις διεγχειρητικές καλλιέργειες του πύου απομονώθηκε ο μικροοργανισμός “χρυσίζων σταφυλόκοκκος” και η αντιβιοτική αγωγή τροποποιήθηκε με βάση το αντιβιόγραμμα. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Ο ασθενής είχε ομαλή μετεγχειρητική πορεία με σταδιακή βελτίωση της κλινικής του εικόνας και εξήλθε από το νοσοκομείο δύο εβδομάδες μετεγχειριτικά έπειτα από αρνητικοποίηση των δεικτών φλεγμονής. Δύο μήνες μετά ο ασθενής παραμένει ασυμπτωματικός. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Η πυομυοσίτιδα αν και εξαιρετικά σπάνια λοίμωξη σε παιδιά χωρίς ανοσοκαταστολή, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν στην διαφορική διάγνωση εντοπισμένου άλγους και οιδήματος στα άκρα με συνοδό πυρετό. Η χειρουργική αντιμετώπιση και η σωστή αντιβιοτική αγωγή αποτελούν δύο εξαιρετικά σημαντικούς παράγοντες για την τελική ίαση της νόσου.