Προγνωστικοί δείκτες αύξησης Τροπονίνης μετά από ενδομυελική ήλωση ισχίου

ΣΚΟΠΟΣ/ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Να αναδειχθούν οι προγνωστικοί δείκτες αύξησης της Τροπονίνης Ι μετά από ενδομυελική ήλωση ισχίου για περιτροχαντήριο κάταγμα ισχίου. Έτσι ώστε να σημειωθεί βελτίωση των δεικτών θνησιμότητας, δεδομένου ότι τα αυξημένα επίπεδα Τροπονίνης Ι μετεγχειρητικά σχετίζονται αρνητικά με τη βιωσιμότητα. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Στην προοπτική μελέτη συμμετείχαν 132 ασθενείς (75 γυναίκες, 57 άνδρες, ηλικίας 84.7±4.8) με προδιαθεσικούς παράγοντες για στεφανιαία νόσο, που υπέστησαν περιτροχαντήριο κάταγμα ισχίου και χειρουργήθηκαν με ενδομυελική ήλωση ισχίου, κατά την περίοδο 2018-2020. Έγινε συσχέτιση δημογραφικών και κλινικών παραγόντων με την αύξηση των επιπέδων Τροπονίνης Ι. Η στατιστική επεξεργασία των δεδομένων έγινε με το στατιστικό πακέτο STATA 8.0. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Βρέθηκε στατιστικώς σημαντική συσχέτιση μεταξύ αυξημένων επιπέδων Τροπονίνης Ι και προχωρημένη ηλικία (p=0.02), ASA score>2 (p=0.03), μετάγγιση αίματος > 2 μονάδες (p=0.032), ιστορικό στηθάγχης (p=0.0001), ιστορικό καρδιακής ανεπάρκειας σταδίου ΙΙΙ (p=0.023). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Αυξημένη επαγρύπνηση θα πρέπει να υπάρχει για ασθενείς με ιστορικό στηθάγχης και γενική κατάσταση κατά ASA score>2, με την συμμετοχή ιατρικής ομάδας. Επίσης προσοχή χρειάζεται για τους ασθενείς με ιστορικό καρδιακής ανεπάρκειας να μην αναπτύξουν καρδιακή κάμψη. Τέλος απαιτείται ελάχιστα η έγκαιρη επέμβαση και η διαδερμική χειρουργική προσπέλαση έτσι ώστε να ελαχιστοποιούνται οι απώλειες αίματος μετεγχειρητικά.