ΣΚΟΠΟΣ: Παρουσίαση και θεραπευτική προσέγγιση, σπάνιου περιστατικού με παροδική οστεοπόρωση αστραγάλου με ιστορικό παροδικής οστεοπόρωσης ισχίου προ ενάμισι έτους. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Ασθενής, άρρεν,36 ετών προσήλθε αιτιώμενος άλγος αριστερής ποδοκνημικής από μηνός κατά την φόρτιση του σκέλους, χωρίς ιστορικό κάκωσης. Ο ασθενής είχε αντιμετωπιστεί για παροδική οστεοπόρωση αριστερού ισχίου προ ενάμισι έτους. Ατομικό αναμνηστικό: υπερλιπιδαιμία, υπερουριχαιμία και αυξημένα τριγλυκερίδια για τα οποία λαμβάνει συστηματική αγωγή. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Εκ της κλινικής εξετάσεως παρατηρήθηκε άλγος εντοπισμένο στην αριστερή ποδοκνημική άρθρωση. Εστάλη εργαστηριακός έλεγχος (γενική αίματος, βιοχημικό, ΤΚΕ και CRP), ο οποίος, με εξαίρεση την ήπια αύξηση της ΤΚΕ και της CRP, ήταν φυσιολογικός. Πραγματοποιήθηκαν ακτινογραφίες ποδοκνημικής και άκρου ποδός, χωρίς ιδιαίτερα παθολογικά ευρήματα. Στον ασθενή έγινε σύσταση για MRI Ποδοκνημικής/Άκρου Ποδός και αποφόρτιση του σκέλους με χρήση βακτηριών. Από τον MRI έλεγχο διεγνώσθη παροδική οστεοπόρωση αστραγάλου. Έγινε σύσταση για επανάληψη της συντηρητική θεραπεία που είχε εφαρμοστεί για την παροδική οστεοπόρωση του ισχίου, η οποία περιελάμβανε: α) αποφόρτιση του σκέλους με χρήση βακτηριών για 6 εβδομάδες, β) λήψη αλεδρονικού οξέος σε δόση φόρτισης (1η ημέρα 70mg, 2η ημέρα 70mg και επανάληψη μετά από 18 ημέρες-συνολικά 4 κύκλοι θεραπείας), γ) καθημερινά για το ανωτέρω διάστημα λήψη ασβεστίου+χολοκαλσηφερολης (1000mg+800UI) και χολοκαλσηφερόλης+Κ2 (800UI+45mg) εναλλάξ και δ) φυσικοθεραπείες. Στον ασθενή πραγματοποιήθηκε MRI Ποδοκνημικής/Άκρου Ποδός στους 2 μήνες και ήταν ελεύθερος νόσου και συμπτωμάτων. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η παροδική οστεοπόρωση προσβάλλει κυρίως υγιείς άντρες μέσης ηλικίας και γυναίκες στο 3ο τρίμηνο της κύησης, με αναλογία 3:1. Η θεραπεία της είναι κατά βάση συντηρητική αφού αποτελεί μια αυτοπεριοριζόμενη νόσο (6-9 μήνες). Στην βιβλιογραφία αναφέρετε η επανεμφάνιση της, κυρίως στα ισχία , τα γόνατα ή τους αστραγάλους εντός διετίας. Με την εφαρμογή του συγκεκριμένου θεραπευτικού σχήματος ο ασθενής μας ήταν ελεύθερος νόσου και συμπτωμάτων στους 2 μήνες.

Abstract ID
ΑΑ235

Author