Μία ενδιαφέρουσα περίπτωση επιπλεγμένης πυομυοσίτιδας βραχίονα παιδιατρικού ασθενούς

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: O όρος πυομυοσίτιδα περιγράφει οξεία βακτηριακή λοίμωξη των σκελετικων μυών. Αποτελεί σπάνια, τροπική νόσο με αυξανόμενη εμφάνιση σε εύκρατα κλίματα. Κύριος αιτιολογικός παράγοντας είναι ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος. Εμφανίζει διφασική κατανομή στις ηλικιακές ομάδες 2-5 και 20-45 ετών. Εντοπίζεται συχνότερα στην πύελο ή τα κάτω άκρα. Παρακάτω περιγράφεται τέτοια περίπτωση αγοριού 4 ετών. ΜΕΘΟΔΟΣ: Ο ασθενής επισκέφτηκε το ΤΕΠ νοσοκομείου λόγω κάκωσης στο δεξιο βραχίονα. Την επόμενη ημέρα εμφάνισε πυρετό(40°C) και άλγος στην περιοχή της κάκωσης. Μία εβδομάδα αργότερα προσήλθε στο ΤΕΠ του νοσοκομείου μας, με διόγκωση τοπικά, εμπύρετο 39.5°C και 284 CRP. Έγινε άμεση έναρξη εμπειρικής αντιβιοτικής αγωγής. Πραγματοποιήθηκε αξονική τομογραφία και υπερηχογράφημα. Ανεδείχθη απόστημα στο εγγύς ήμισυ του βραχιονίου, ύγραρθρο και φλεγμονή σύστοιχα στον αγκωνα και ηπιότερη προσβολή της άρθρωσης του ώμου. Λόγω επιδείνωσης ο ασθενής οδηγήθηκε άμεσα στη χειρουργική αίθουσα. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Πραγματοποιήθηκε διάνοιξη και παροχέτευση του αποστήματος (100++ cc),με οπίσθια έξω προσπέλαση, και καθαρισμός της άρθρωσης του αγκώνα. Την πρώτη μετεγχειρητική μέρα ο ασθενής απυρέτησε. Οι καλλιέργειες ανέδειξαν MRSA. Τέθηκε σε στοχευμένο τριπλό αντιβιοτικό σχήμα. Εμφάνισε έντονο μετεωρισμό και περικαρδιακή συλλογή, τα οποία αυτοπεριορίστηκαν, καθώς και πανδιαφυσίτιδα βραχιονίου οστού. Εξήλθε σε καλή κατάσταση για συνέχιση της αγωγής per os. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η πυομυοσίτιδα εξελίσσεται σε 3 στάδια. Στο πρώτο, της εισβολής, υπάρχει εντοπισμένο άλγος, φλεγμονή και εμπύρετο, συνήθως ύστερα από τραυματισμό. Διαρκεί μερικές ημέρες. Στο δεύτερο στάδιο, του εμπυήματος, ακολουθεί επιδείνωση των συμπτωμάτων, με εμφάνιση ψηλαφητής μάζας, ερυθρότητας και οιδήματος. Το τρίτο στάδιο αφορά σε συστηματική τοξικότητα και σηψαιμία, πολυεστιακά αποστήματα και shock. Όταν συμβαίνει όψιμη διάγνωση και έναρξη θεραπείας, αυξάνεται ο κίνδυνος επιπλοκών όπως φλεβοθρόμβωση, αρθρίτιδα, οστεομυελίτιδα, πνευμονία. Δύναται να προσβληθουν και άλλα όργανα, προκαλλώντας έτσι ARDS, περικαρδίτιδα, ΟΝΑ ή μηνιγγίτιδα, καταστάσεις απειλητικές για τη ζωή. Ασθενείς με τοπική ευαισθησία και εμπύρετο, ιδιαίτερα ύστερα από πρόσφατο τραυματισμό, θα πρέπει να ελέγχονται διαφοροδιαγνωστικά ως επί πιθανής πυομυοσίτιδας.