Άνδρας ασθενής ηλικίας 87 ετών προσέρχεται στα ΤΕΠ παραπονούμενος για προοδευτικά επιδεινούμενο πόνο στο γόνατο. Στο ιστορικό ανέφερε μία πτώση από το ύψος του πριν μία εβδομάδα. Αμέσως μετά την πτώση σηκώθηκε χωρίς βοήθεια και τρεις ημέρες μετά την πτώση άρχισε να πονά στο γόνατο. Από το ιστορικό του ασθενούς, το εν λόγω γόνατο είχε χειρουργηθεί προ έντεκα (11) ετών με ολική αρθροπλαστική χωρίς τσιμέντο και δεν παρουσίαζε, κανένα πρόβλημα από τότε. Μάλιστα είχε προγραμματισθεί να χειρουργηθεί και στο άλλο γόνατο. Κλινικά υπήρχαν μικρές εκδορές (από την πτώση) στο άκρο, αλλά δεν ήταν ζεστό ή ερυθρό (εικ.1) Ακτινολογικός έλεγχος και οι αιματολογικές εξετάσεις ρουτίνας των ΤΕΠ ήταν μέσα στα φυσιολογικά όρια και πήρε εξιτήριο από τα ΤΕΠ. Δύο μέρες μετά, λόγω επιδείνωσης των συμπτωμάτων εισήχθη στο νοσοκομείο. Η Μαγνητική Τομογραφία που είχε ήδη κάνει, ανέφερε «διάφορα παράσιτα από την ενδοπρόθεση και πιθανό ρωγμώδες κάταγμα επιγονατίδας ή επιγονατιδομηριαία αρθρίτιδα». Ο υπερηχογραφικός έλεγχος έδειξε συλλογή υγρού στην άρθρωση του γόνατος και η παρακέντηση ανέδειξε πυώδες περιεχόμενο με > 100.000 κύτταρα/κχ. Στην επέμβαση παροχετεύτηκε μεγάλη πυώδης συλλογή (εικ.2). Η αρθροπλαστική δεν είχε σημεία χαλάρωσης. Τα υλικά αφαιρέθηκαν και ετέθη εξωτερική οστεοσύνθεση Illizarov και σύστημα παροχέτευσης κενού (Vac). Tο δέρμα συμπλησιάσθηκε με την τεχνική του κορδονιού (shoe-lace technique) και επουλώθηκε κατά δεύτερο σκοπό (εικ.3). Η αρθρόδεση του γόνατος ήταν επιτυχής, όμως ο ασθενής ενώ πριν ήταν ανεξάρτητος, πλέον βάδιζε με την βοήθεια βακτηρίας. ΣΥΖΗΤΗΣΗ/ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η ενδοπροθετική σηπτική φλεγμονή συμβαίνει στο 1% to 3% των προθέσεων. Η καθυστερημένη σηπτική αρθροπλαστική είναι πολύ σπάνια. Η πιθανότητα σηπτικής ενδοπρόθεσης χωρίς κανένα εμφανή προδιαθεσικό παράγοντα, πρέπει πάντα να συμπεριλαμβάνεται στην διαφορική διάγνωση, όταν υπάρχει πόνος και αδυναμία φόρτισης του σκέλους. Ο υπέρηχος και η παρακέντηση της άρθρωσης θέτουν την διάγνωση.

Abstract ID
ΑΑ037

Συγγραφέας