Ήλωση διατροχαντηρίων καταγμάτων με σύστημα περιτροχαντηρίου ήλου με αντιστροφικό ηλο-προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη

ΕΙΣΑΓΩΓΗ/ΣΚΟΠΟΣ: Τα κατάγματα του ισχίου γενικά αποτελούν ένα μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας. Οι συνήθεις θεραπευτικές επιλογές για τα διατροχαντήρια είναι το σύστημα ολισθαίνοντος ήλου-πλάκας και η ενδομυελική ήλωση που είναι και η επικρατέστερη θεραπεία. Οι περιτροχαντήριοι ήλοι έχουν μειώσει σε πολύ μεγάλου βαθμό τις επιπλοκές, παρ όλα αυτά κάποιες παραμένουν. Ο σκοπός της εργασίας είναι να μελετήσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του αντιστροφικού ήλου στο Gamma-nail. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: 167 άρρωστοι 35 άνδρες και 132 γυναίκες με διατροχαντήριο κάταγμα μετά από χαμηλής βίας κάκωση αντιμετωπίσθηκαν σε μια περίοδο 3 ετών με τον περιτροχαντηριο ήλο KFN είτε με την χρήση του αντιστροφικού ήλου είτε χωρίς τον αντιστροφικό ήλο, η τοποθέτηση του οποίου έγινε με τυχαίο τρόπο. 47 άρρωστοι εξαιρέθηκαν από τη μελέτη. Ο μέσος όρος ηλικίας ήταν 82,7 έτη και οι περισσότεροι άρρωστοι (73) είχαν ηλικία μεταξύ 80 και 89 ετών. Χρησιμοποιήθηκε η ταξινόμηση Jensen και από τα 120 κατάγματα τα 10 ήταν τύπου 1, τα 46 τύπου 2, τα 19 τύπου 3, τα 28 τύπου 4, τα 17 τύπου 5. Σε 65 αρρώστους χρησιμοποιήθηκε και ο αντιστροφικός ήλος ενώ σε 55 μόνο ο βασικός διαυχενικός. Η παρακολούθηση των αρρώστων ήταν το ελάχιστο για 3μήνες ή έως ότου επέλθει κλινικά και ακτινολογικά η πώρωση του κατάγματος ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Οι επιπλοκές στην ομάδα με τον έναν ήλο ήταν 3 cutout ,1 καθυστερημένη πώρωση, 6 παραμορφώσεις σε ραιβότητα, 1 θραύση υλικού, 8 με έκτοπη οστεοποίηση. Στην ομάδα με τους δύο ήλους 1παραμόρωση σε ραιβότητα και 3 με έκτοπη οστεοποίηση. Οι επιπλοκές εμφανίσθηκαν στα ασταθή κατάγματα που αντιμετωπίσθηκαν με τον έναν ήλο. Όσον αφορά την κινητοποίηση δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ μονών και διπλών ήλων. ΣΥΜΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα ασταθή κατάγματα με τον μονό ήλο θα δώσουν κάποιες επιπλοκές τις οποίες μπορούμε να αποφύγουμε με τη χρήση του αντιστροφικού ήλου.