ΣΚΟΠΟΣ: Η παρουσίαση ασθενή με χρόνια τοφώδη ουρική αρθρίτιδα. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Ασθενής 43 ετών προσήλθε σε Ρευματολογικό Ιατρείο αναφέροντας χρόνια τοφώδη ουρική αρθρίτιδα. Κλινικά, παρουσίαζε ογκώδεις τόφους στα αντιβράχια, τις άκρες χείρες και άκρες πόδες άμφω, καθώς και επώδυνη διόγκωση γονάτων άμφω. Από το ιστορικό, ελάμβανε κολχικίνη από δεκαετίας, αλλοπουρινόλη, χρόνια λήψη ΜΣΑΦ και κορτικοστεροειδών, χωρίς κλινική ανταπόκριση και παρουσίαζε συνεχείς κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας (τουλάχιστον 6 κρίσεις ετησίως). Ο ασθενής αδυνατούσε να εργαστεί λόγω των ογκωδών τόφων στις αρθρώσεις των άκρων χειρών και της επίμονης εξέλκωσης σε θέση λήψης βιοψίας τόφου από χειρουργό στον άκρο πόδα. Ο ασθενής παρακολουθείτο από ορθοπεδικό και δερματολόγο, ο τελευταίος των οποίων παρέπεμψε τον ασθενή για τη βιοψία. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Λόγω της μη κλινικής ανταπόκρισης, ο ασθενής τέθηκε από το ρευματολόγο σε μονοκλωνικό αντίσωμα έναντι ιντερλευκίνης 1-β (canakinumab) εφάπαξ υποδορίως. Ο ασθενής παρουσίασε κλινική βελτίωση (ύφεση των συμπτωμάτων, εξάλειψη των κρίσεων ουρικής αρθρίτιδας έως τώρα, 6 μήνες από τη θεραπεία) και είναι, πλέον, σε χρόνια παρακολούθηση από ρευματολόγο. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Όταν οι ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα όταν δεν ανταποκρίνεται στα συμβατικά φάρμακα που χορηγούν οι ορθοπεδικοί, καλό είναι να παραπέμπονται σε ρευματολόγους οι οποίοι έχουν στη θεραπευτική τους φαρέτρα νέας γενιάς, πιο αποτελεσματικά φάρμακα.

Abstract ID
ΑΑ227

Author