ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Τα κατάγματα διάφυσης βραχιονίου αποτελούν το 5% των καταγμάτων συνολικά, με την μη χειρουργική αντιμετώπιση να αποτελεί την επιλογή στις περισσότερες περιπτώσεις. Χειρουργικές λύσεις αποτελούν η εξωτερική και η εσωτερική οστεοσύνθεση σε επιλεγμένες περιπτώσεις καθώς και σε αποτυχία της συντηρητικής αντιμετώπισης. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Αναζητήθηκαν αναδρομικά ιατρικά αρχεία ασθενών με κατάγματα διάφυσης βραχιονίου που χειρουργήθηκαν μεταξύ 2006 και 2020. Καταγράφηκαν επιδημιολογικά στοιχεία, τα χαρακτηριστικά των καταγμάτων, το είδος αναισθησίας καιη μέθοδος οστεοσύνθεσης. Καταγράφηκαν οι περιπτώσεις προεγχειρητικής ή μετεγχειρητικής νευραγγειακής βλάβης, λοιμώξεις, ποσοστά πώρωσης και η αντιμετώπισή τους. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Ανευρέθησαν66 ασθενείς, 43 άνδρες/ 23 γυναίκες (65,2/34,8%), με μέσο όρο ηλικίας45,74 έτη. Τρεις περιπτώσεις αφορούσανανοικτά κατάγματα,5 παθολογικά και 1 επαπειλούμενο. Από τους ασθενείς 14 χειρουργήθηκαν για ψευδάρθρωση, 1 για πώρωση σε πλημμελή θέση και 2 για αστοχίαοστεοσύνθεσης. Η αναισθησία ήταν γενική σε 56 ασθενείς, περιοχική σε 9 καιγενική με περιοχική σε 1. Είδος επέμβασης: ανοικτή ανάταξη – εσωτερική οστεοσύνθεση με πλάκα - βίδες σε 48 κατάγματα, ενδομυελικήήλωση σε 13 και εξωτερική οστεοσύνθεση σε 5. Τα παθολογικά ή επαπειλούμενα κατάγματα αντιμετωπίστηκαν με ενδομυελικήήλωση. Πώρωση παρατηρήθηκε, ακτινολογικά και κλινικά σε 63 ασθενείς (95,45%).2 ασθενείς με ψευδάρθρωσηεπί εδάφους ήλωσηςυπεβλήθησαν σενέα οστεοσύνθεση με πλάκα - βίδες και 1 μετά από οστεοσύνθεση με πλάκα - βίδες αντιμετωπίστηκε με νέα πλάκα και αυτομόσχευμα λαγονίου ± ΒΜΡ. Από 8 ασθενείς μεψευδάρθρωσημετά από συντηρητική αντιμετώπιση, σε 5 πραγματοποιήθηκε ORIFμε πλάκα - βίδες καισε 3 τοποθετήθηκε αυτομόσχευμαλαγονίου. Προεγχειρητική πάρεση κερκιδικού νεύρουκαταγράφηκε σε 3 περιπτώσεις, εκ των οποίων σε 1 υπήρξε διατομή και σε 1 συνθλιπτική κάκωση. Δεν καταγράφηκε περίπτωση μετεγχειρητικής λοίμωξης ή αγγειακής επιπλοκής. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η χειρουργική αντιμετώπιση των καταγμάτων της διάφυσης βραχιονίου, επί ενδείξεων, οδηγεί σε υψηλά ποσοστά πώρωσης και χαμηλά ποσοστά νευραγγειακών επιπλοκών. Η χειρουργική θεραπεία με οστικό αυτομόσχευμα(± ΒΜΡ) και εσωτερική οστεοσύνθεση με πλάκα και βίδες αποτελεί αξιόπιστη μέθοδο θεραπείας των περιπτώσεων άσηπτης ψευδάρθρωσης.

Abstract ID
ΑΑ196

Author