Εξάρθρημα ώμων άμφω - Μια ασυνήθιστη περίπτωση

ΕΙΣΑΓΩΓΗ/ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της εργασίας αυτής είναι η παρουσίαση μιας σπάνιας περίπτωσης πρόσθιου εξαρθρήματος ώμων άμφω. Το πρόσθιο εξάρθρημα ώμου είναι πολύ συχνό στην καθ’ ημέρα πράξη του ορθοπαιδικού τμήματος επειγόντων. Το αμφοτερόπλευρο πρόσθιο εξάρθρημα ώμου, είναι μια σπάνια περίπτωση. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Άνδρας ηλικίας 45 ετών, προσέρχεται στο ΤΕΠ αναφέροντας με άλγος και στους δύο ώμους μετά από πτώση. Η εξαφάνιση της φυσιολογικής καμπυλότητας των ώμων και η αδυναμία έξω στροφής έθεσαν αμέσως την κλινική υποψία για πρόσθιο εξάρθρημα ώμων άμφω. Επιβεβαιώθηκε ακτινολογικά και έγινε κλειστή ανάταξη στο ΤΕΠ μετά από χορήγηση παυσίπονων και μυοχαλαρωτικών. Μετά την ανάταξη δεν υπήρχε νευρολογική σημειολογία ενώ οι σφύξεις των άκρων ελέγχονταν φυσιολογικά όπως και πριν. Η ανάταξη επιβεβαιώθηκε τόσο κλινικά όσο και ακτινολογικά. Στον ασθενή ετέθη ανάρτηση, συνταγογραφήθηκαν παυσίπονα και πήρε εξιτήριο. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Ο ασθενής τρεις εβδομάδες μετά εξετάστηκε στα εξωτερικά ιατρεία. Η κινητικότητα και των δύο ώμων ήταν φυσιολογική ενώ δεν παρουσίαζε νευρολογική σημειολογία. Συνεστήθη διακοπή της ανάρτησης και έναρξη φυσιοθεραπειών για μυϊκή ενδυνάμωση. Ο ασθενής έκρινε πως δεν ήταν σκόπιμο να εξεταστεί πάλι και ως εκ τούτου δεν διενεργήθη μαγνητική τομογραφία για την ανάδειξη τυχόν συνδεσμικών βλαβών. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Το εξάρθημα του ώμου και ειδικά το πρόσθιο είναι μια πολύ συχνή κλινική οντότητα. Το ταυτόχρονο αμφοτερόπλευρο πρόσθιο εξάρθρημα ώμου, είναι μια πολύ σπάνια περίπτωση καθώς συνήθως είναι οπίσθιο και οφείλεται είτε σε ηλεκτροπληξία είτε σε επιληπτικές κρίσεις που έχουμε βίαιες συσπάσεις των μυών. Το ταυτόχρονο αμφοτερόπλευρο εξάρθρημα ώμου μπορεί εύκολα να διαφύγει της διάγνωσης ειδικά σε ηλικιωμένους με ελαττωμένη μυϊκή μάζα που το περίγραμμα των ώμων δεν είναι σαφώς ορισμένο. Είναι επίσης πρόκληση για τον ασθενή να ακολουθήσει την καθημερινότητα του με τα δύο άκρα περιορισμένα ενώ για τον ιατρό η προσεκτική κλινική και ακτινολογική διάγνωση και η έγκαιρη θεραπεία και πρώιμη αποκατάσταση είναι απαραίτητη για το καλύτερο λειτουργικό αποτέλεσμα.