ΣΚΟΠΟΣ: Υπάρχουν περιορισμένες πληροφορίες και ασαφή αποτελέσματα για την ήλωση με διπλό διαυχενικό κοχλία σε εξωθυλακικά κατάγματα του ισχίου. Ως εκ τούτου πραγματοποιήσαμε μια προοπτική μελέτη για να αξιολογήσουμε την πώρωση των καταγμάτων, την επιβίωση, τη λειτουργικότητα και τις επιπλοκές στους ασθενείς με περιτροχαντήρια κατάγματα που αντιμετωπίσθηκαν με ενδομυελική ήλωση ισχίου με σύστημα διπλού διαυχενικού κοχλία. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Μελετήσαμε προοπτικά 145 ασθενείς με περιτροχαντήρια κατάγματα του ισχίου οι οποίοι αντιμετωπίσθηκαν με ενδομυελική ήλωση ισχίου με σύστημα διπλού διαυχενικού κοχλία (Orthofix Veronail) από το 2013 μέχρι το 2021. Κατεγράφησαν ο χρόνος πώρωσης και οι επιπλοκές. Ένα έτος μετεγχειρητικά αξιολογήθηκε η αυχενοδιαφυσιακή γωνία, η ανισοσκελία, το εύρος κίνησης και κατεγράφη το Harris Hip Score ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Εμφανής πώρωση κατάγματος υπήρξε στους 136 ασθενείς στους 2 με 3 μήνες μετεγχειρητικά. Σε έναν ασθενή υπήρξε διάσχιση της μηριαίας κεφαλής από τους κοχλίες (cut-out) και προσθοπίσθια αξονική μετατόπιση των κεντρικών κοχλίων (z-effect). Σε έναν άλλο ασθενή σημειώθηκε περιπροθετικό κάταγμα διάφυσης μηριαίου στο περιφερικό άκρο του ήλου. Σε έναν τρίτο ασθενή σημειώθηκε οξεία μετεγχειρητική επιπολής λοίμωξη που θεραπεύτηκε επιτυχώς με αλλαγές τραύματος και αντιβιοτικά. Δεκαέξι ασθενείς απεβίωσαν εντός 12 μηνών μετεγχειρητικά. Όσον αφορά τους υπόλοιπους ασθενείς, το Harris Hip Score (HHS) στους 12 μήνες μετεγχειρητικά ήταν: εξαιρετικό στους 38 ασθενείς , καλό στους 50 αποδεκτό στους 22 και κακό στους 20. Μετά το κάταγμα η λειτουργικότητα των ασθενών μειώθηκε. Τα αποδεκτά και κακά αποτελέσματα συσχετίζονταν με ηλικία > 85 ετών, κακό επίπεδο λειτουργικότητας πριν το κάταγμα και τύπους καταγμάτων 31-Α3 κατά AO/OTA. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Ο ενδομυελικός ήλος ισχίου με διπλό διαυχενικό κοχλία έχει υψηλά ποσοστά πώρωσης και χαμηλά ποσοστά επιπλοκών σε περιτροχαντήρια κατάγματα. Η λειτουργικότητα των ασθενών είναι καλή ή εξαιρετική στις περισσότερες περιπτώσεις, ωστόσο μειώνεται μετεγχειρητικά, ειδικά σε ασθενείς μεγάλης ηλικίας ή/και με συντριπτικό κάταγμα.

Abstract ID
ΑΑ219

Author