Άτυπα κατάγματα του μηριαίου οστού που οφείλονται σε μακροχρόνια χρήση διφωσφονικών φαρμάκων. 10-ετής αναδρομική μελέτη

ΣΚΟΠΟΣ: Η αναφορά των κλινικών και ακτινολογικών χαρακτηριστικών και η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της χειρουργικής θεραπείας άτυπων καταγμάτων του μηριαίου (ΑΚΜ) που σχετίζονται με μακροχρόνια χρήση διφωσφονικών (ΔΦ). ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Κατά το χρονικό διάστημα 2006-2016, εξετάσαμε αναδρομικά 31 ασθενείς μέσης ηλικίας 71,2 (60-83) ετών, που διαγνώστηκαν με ΑΚΜ (Ν=34, 3 ασθενείς με αμφοτερόπλευρα κατάγματα) σχετιζόμενα με μακροχρόνια χρήση ΔΦ. Η επιλογή των καταγμάτων έγινε σύμφωνα με τα κριτήρια της American Society for Bone and Mineral Research. Όλες οι περιπτώσεις αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά. Αξιολογήθηκαν η χρονική διάρκεια της θεραπείας με ΔΦ, τα προεγχειρητικά και μετεγχειρητικά κλινικά και ακτινολογικά ευρήματα και η εμφάνιση επιπλοκών. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η μέση διάρκεια follow up ήταν 32,3 (12-72) μήνες. Η μέση διάρκεια θεραπείας με ΔΦ ήταν 7,2 (4-10) έτη. Δώδεκα (35,3%) κατάγματα ήταν υποτροχαντήρια και 22 (64,7%) διαφυσιακά. Σε όλα εφαρμόστηκε ορθόδρομη ενδομυελική ήλωση (ΟΕΗ). Ο μέσος χρόνος πώρωσής τους ήταν 4,8 (2-9) μήνες. Σε 8 (23,5%) περιπτώσεις καταγμάτων υπήρξε αποτυχία πώρωσης και επανάληψη ΟΕΗ με ήλο μεγαλύτερης διαμέτρου, με αποτέλεσμα την πώρωσή τους εντός 4 μηνών μετεγχειρητικά. Είκοσι έξι ασθενείς (76,5%) επανήλθαν στην προεγχειρητική κινητική και λειτουργική τους κατάσταση, ενώ 8 (23,5%) ασθενείς παρουσίασαν διαφόρου βαθμού κινητικές και λειτουργικές διαταραχές. Δεν παρουσιάστηκαν άλλες επιπλοκές. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η μακροχρόνια χρήση ΔΦ σχετίζεται άμεσα με την πρόκληση ΑΚΜ. Η χειρουργική αντιμετώπιση τους είναι απαιτητική και σχετίζεται με αυξημένο ποσοστό αποτυχίας πώρωσης και μειωμένης κινητικής και λειτουργικής ικανότητας των ασθενών μετεγχειρητικά.