Αστραγαλεκτομή και οστεοσύνθεση σε πρώτο χρόνο σε ανοικτό αμφοτερόπλευρο αμιγές εξάρθρημα και περιαστραγαλικο εξάρθρημα αστραγάλου-Παρουσίαση περιστατικού με κλινικό και ακτινολογικό follow-up 20 ετών

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Το εξάρθρημα του αστραγάλου είναι μια σπάνια βλάβη λόγω των ισχυρών συνδέσμων που προσφύονται σε αυτόν. Υπολογίζεται ότι αποτελεί το 0,06% όλων των εξαρθρημάτων και το 2% όλων των βλαβών του αστραγάλου. ΣΚΟΠΟΣ: Είναι να περιγράψουμε ένα περιστατικό με follow –up 20 ετών,με μία σπανια περιπτωση εξαρθρήματος αστραγάλου και περιαστραγαλικού εξαρθρήματος και να συγκρίνουμε τα κλινικά και ακτινολογικά αποτελέσματα. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Ασθενής 30 ετών, πολυτραυματίας, είχε διακομιστεί, στο νοσοκομείο μας, με ανοιχτό εξάρθρημα αστραγάλου αριστερά και ανοιχτό περιαστραγαλικό κάταγμα εξάρθρημα αστραγάλου δεξιά. Πραγματοποιήθηκε ανάταξη του αστραγάλου και τοποθετήση εξωτερικής οστεοσύνθεσης δεξιά, και αστραγαλεκτομή και τοποθετήση εξωτερικής οστεοσύνθεσης αριστερά. Οι εξωτερικές οστεοσυνθέσεις αφαιρέθηκαν στις 12 εβδομάδες. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Ο ασθενής εξετάστηκε στα εξωτερικά Ιατρεία μετά από 20 έτη με κλινικό και απεικονιστικό έλεγχο. Κλινικά ο ασθενής παρουσιάζει χωλότητα και όιδημα κατά την έντονη βάδιση (Αριστερά) βράχυνση 2cm παραμόρφωση σε ραιβότητα (5°), ραχιαία κάμψη (10°) και πελματιαία έκταση (10°). Δεξιά, ο ασθενής παρουσιάζει χωλότητα σε ήπια βάδιση, οίδημα και εντοπισμένη ευαισθησία με περιορισμό του εύρους κίνησης της ποδοκνημικής και της υπαστραγαλικής (30%) και αναφέρει δυσκολία στην άνοδο και κάθοδο της κλίμακας. Υπολογίστηκε επίσης το FAOS (Foot and Ankle Outcome Score) το οποίο ήταν 70% στο αριστερό και 66% στο Δεξί άκρο, επιβεβαιώνοντας την κλινική εικόνα. Ακτινολογικά, ο ασθενής εμφανίζει Δεξιά αρθρίτιδα σε όλες τις αρθρώσεις με κατακρήμνιση του αστραγάλου ενώ στο αριστερά, εμφανίζεται κνημοπτερνική ψευδάρθρωση. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Το εξάρθρημα του αστραγαλου είναι μια βαριά και εν δυνάμει αναπηρική κάκωση. Προτεραιότητα είναι,πάντα η διασωσή του, με βάση την βιβλιογραφία.Εν προκειμένω ο ασθενής μας, στο αριστερό μέλος, με την πρώιμη αστραγαλεκτομή και χωρίς αρθρόδεση της κνήμης με την πτέρνα, παρουσιάζει μία καλή κλινική εικόνα, με ένα λειτουργικό εύρος κίνησης εν αντιθέσει με το δεξί άκρο,στο οποίο διατηρήθηκε ο αστράγαλος.