ΣΚΟΠΟΣ: Η αξιολόγηση της επίδρασης της άμεσης μετεγχειρητικής χορήγησης διφωσφονικών στην πώρωση οστεοπορωτικών καταγμάτων του εγγύς βραχιονίου οστού. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Μεταξύ 2008 και 2017, 98 ασθενείς (62 γυναίκες και 36 άνδρες) μέσης ηλικίας 68,8 (56-81) ετών, με οστεοπορωτικά κατάγματα του εγγύς βραχιονίου, αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά στην κλινική μας με ανοικτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση με κλειδούμενη πλάκα και βίδες και μετεγχειρητικά έλαβαν αγωγή με Αλενδρονάτη (70mg/εβδομάδα). Σε 50 ασθενείς (ομάδα Α) η αγωγή χορηγήθηκε άμεσα (εντός 2-3 ημερών μετεγχειρητικά), ενώ στους υπόλοιπους 48 ασθενείς (ομάδα Β) καθυστερημένα (3 μήνες μετεγχειρητικά). Τα αποτελέσματα της θεραπείας στην πώρωση των καταγμάτων για την κάθε ομάδα βασίστηκαν σε κλινικά/λειτουργικά (πόνος ή ευαισθησία, εύρος κίνησης του ώμου, Constant Shoulder Score-CSS και American Shoulder and Elbow Surgeons Score-ASESS) και ακτινολογικά (προσθιοπίσθιες και διαμασχαλιαίες ακτινογραφίες - χρόνος πώρωσης του κατάγματος) κριτήρια, όπως επίσης και στην εμφάνιση μετεγχειρητικών επιπλοκών. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η μέση διάρκεια follow up ήταν 40,4 (24-60) μήνες. Ακτινολογικά ο μέσος χρόνος πώρωσης των καταγμάτων για την ομάδα Α ήταν 6,4 (5-9) εβδομάδες και για την ομάδα Β 6,5 (6-9) εβδομάδες (p=0,6). Μετά τον έκτο μετεγχειρητικό μήνα, δεν υπήρχε σημαντική διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες όσον αφορά τη βελτίωση του πόνου ή της ευαισθησίας στην περιοχή του κατάγματος, του εύρους κίνησης του ώμου και των CSS και ASESS. Δεν υπήρξαν μετεγχειρητικές επιπλοκές. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η άμεση χορήγηση διφωσφονικών μετά από χειρουργική επέμβαση οστεοπορωτικών καταγμάτων του εγγύς βραχιονίου οστού δεν φαίνεται να επηρεάζει σημαντικά το χρόνο πώρωσής τους, όπως επίσης το τελικό κλινικό/λειτουργικό αποτέλεσμα και την πιθανότητα εμφάνισης μετεγχειρητικών επιπλοκών.

Abstract ID
ΑΑ224

Συγγραφέας