Αποτελέσματα προοπτικής μελέτης αρθροσκοπικής συνδεσμοπλαστικής πρόσθιου χιαστού συνδέσμου με τεχνική “all-inside” σε σχέση με την τεχνική με κόμβιο προκαθορισμένου βρόγχου και βιοαπορροφήσιμη βίδα κνήμης

ΕΙΣΑΓΩΓΗ/ΣΚΟΠΟΣ: Ο σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η σύγκριση των αποτελεσμάτων της συνδεσμοπλαστικής πρόσθιου χιαστού συνδέσμου με την τεχνική “all-inside” σε σχέση με την κλασική τεχνική. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Στην παρούσα μελέτη εντάχθηκαν 100 ασθενείς (16-45 ετών) που αντιμετωπίστηκαν με αρθροσκοπική συνδεσμοπλαστική πρόσθιου χιαστού συνδέσμου στην κλινική μας από τον Ιανουάριο του 2012 έως τον Ιούλιο του 2018 και τυχαιοποιήθηκαν σε 2 ομάδες. Στην ομάδα Α (50 ασθενείς) έγινε συνδεσμοπλαστική με την τεχνική “all-inside” με αυτομόσχευμα ημιτενοντώδους (σε 23 ασθενείς τριπλό και σε 27 τετραπλό), χρήση κομβίου μεταβαλλόμενου βρόγχου μηρού και κνήμης. Στην ομάδα Β διενεργήθηκε η τεχνική με αυτομόσχευμα ημιτενοντώδους-ισχνού, κομβίο προκαθορισμένου βρόγχου στο μηρό και βιοαπορροφήσιμη βίδα στην κνήμη. Η μετεγχειρητική παρακολούθηση διήρκησε 2 έτη και αναλύθηκαν δεδομένα σχετικά με τις επιπλοκές, το μετεγχειρητικό άλγος (με μέτρηση VAS-visual analogue scale), κλινική εξέταση (Lachman και pivot shift test), μέτρηση με αρθρόμετρο KT-1000 και μέτρηση του Lysholm και του IKDC σκορ (International Knee Documentation Committee). ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Σε 4 ασθενείς της Ομάδας Α έγινε μετατροπή της “all-inside” τεχνικής σε πλήρες τούνελ κνήμης και σε 2 ασθενείς εμφανίστηκε αποτυχία του μοσχεύματος ένα μήνα μετεγχειρητικά. Σε έναν ασθενή της Ομάδας Β παρατηρήθηκε λοίμωξη άμεσα μετεγχειρητικά και σε έναν οστεόλυση στο φλοιό της κνήμης στο σημείο της βίδας 19 μήνες μετεγχειρητικά. Το μετεγχειρητικό άλγος ήταν μικρότερο στην Ομάδα Α (VAS=0.57 vs 1.95). Δεν παρατηρήθηκαν διαφορές σχετικά με την κλινική εξέταση, το Lysholm σκορ (p=0.645), το IKDC σκορ (p=0.723) και τη μέτρηση με το ΚΤ-1000 (μέση χαλαρότητα 1.2mm στην Ομάδα Α και 1.7mm στην Ομάδα Β). Η διάρκεια χειρουργείου ήταν κατά 20 λεπτά πιο αυξημένη στην Ομάδα Α. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης δείχνουν ότι οι δύο τεχνικές έχουν παρόμοια κλινικά αποτελέσματα μετά από 2 έτη παρακολούθησης. Η τεχνική “all-inside” παρουσίασε μειωμένο μετεγχειρητικό άλγος αλλά είναι τεχνικά απαιτητική και απαιτεί αρκετή εμπειρία.