Αντιμετώπιση των διαϋπερκονδυλίων καταγμάτων του μηριαίου σε οστεοπορωτικούς ασθενείς. Προτεινόμενη χειρουργική τεχνική

ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Τα κατάγματα του άπω μηριαίου έχουν αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών και αρνητικές επιπτώσεις σε όλο το σκέλος μιας και έχουν άμεση σχέση με τη σταθερότητα της οστεοσύνθεσης και της αποκατάστασης του μηχανικού άξονα του σκέλους. Συνεπώς όσο καλύτερα επιτυγχάνεται η αποκατάσταση της λειτουργικής ανατομικής και της σταθερότητα της οστεοσύνθεσης τόσο καλύτερα αποτελέσματα έχουμε. Σκοπός μας είναι να περιγράψουμε τα βήματα της ανάταξης και οστεοσύνθεσης σε αυτό τον τύπο καταγμάτων. ΜΕΘΟΔΟΣ ΚΑΙ ΥΛΙΚΟ: Αντιμετωπίσαμε 15 περιστατικά. Οι ασθενείς ήταν σε ύπτια θέση με το γόνατο σε κάμψη στις 600 περίπου. Ακολουθήσαμε 3 βήματα: 1) ανάταξη με αυλοφόρους κοχλίες με τον οδηγό τους σε όλα τα επίπεδα και σταθεροποίηση της διακονδύλιας μοίρας του κατάγματος, 2) ανάταξη της μεταφυσιακής μοίρας του κατάγματος διορθώνοντας με τον οδηγό της οπίσθια γωνίωσης και το μήκος και 3) τοποθέτηση κλειδούμενης πλάκας γεφύρωσης. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Οι περιπτώσεις αφορούν διαϋπερκονδύλια κατάγματα (33C1-3 κατά AO/ΟΤΑ) σε ασθενείς με εγκατεστημένη οστεοπόρωση. Τα περισσότερα κατάγματα πωρώθηκαν με μέσο όρο σε 20 βδομάδες και το λειτουργικό αποτέλεσμα συσχετιζόταν με την ηλικία και τον τύπο του κατάγματος. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η οστεοσύνθεση σύνθετων οστεοπορωτικών καταγμάτων απαιτεί καλό προεγχειρητικό σχεδιασμό και μεθοδολογία. Η συγκεκριμένη χειρουργική τεχνική με την σταδιακή ανάταξη και οστεοσύνθεση του κατάγματος μειώνει τον κίνδυνο των επιπλοκών και οδηγεί σε καλύτερο λειτουργικό αποτέλεσμα.