Αντιμετώπιση της χρόνιας τενοντοπάθειας του επιγονατίδικού τένοντα σε αθλητές με πολλαπλές τοπικές εγχύσεις πλούσιου σε αιμοπετάλια πλάσματος. 5-ετής εμπειρία

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η χρόνια τενοντοπάθεια του επιγονατιδικού τένοντα (ΧΤΕΤ) αποτελεί έναν από τους συχνότερους τραυματισμούς στον αθλητισμό. Στην παρούσα μελέτη παρουσιάζουμε την πενταετή εμπειρία μας στην αντιμετώπισή της με τη χρήση πολλαπλών εγχύσεων αυτόλογου πλούσιου σε αιμοπετάλια πλάσματος (PRP). ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Μεταξύ 2013 και 2018, συνολικά 38 αθλητές με ΧΤΕΤ παρουσιάστηκαν και έλαβαν θεραπεία στην κλινική μας. Σε όλους εφαρμόστηκαν 3 συνεχόμενες τοπικές εγχύσεις αυτόλογου PRP, υπό υπερηχογραφικό έλεγχο από τον ίδιο επεμβατικό ακτινολόγο, με ενδιάμεσα ελεύθερα χρονικά διαστήματα των 10 ημερών. Ο έλεγχος της αποτελεσματικότητας της μεθόδου βασίστηκε σε κριτήρια αξιολόγησης του πόνου και της λειτουργικότητας της άρθρωσης του γόνατος [Visual Analogue Scale (VAS), Victorian Institute of Sport Assessment – Patella (VISA-P) Questionnaire, American Knee Society Score (AKSS)] πριν και στις 4, 12 και 24 εβδομάδες μετά τις εγχύσεις (ΜΕ). Η κατάσταση και η επούλωση του επιγονατιδικού τένοντα εκτιμήθηκαν υπερηχογραφικά πριν και 3 μήνες μετά τη θεραπεία. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Κατά την τελική επανεξέταση (24 εβδομάδες ΜΕ), σημειώθηκε σημαντική κλινική βελτίωση όλων των αθλητών σε σύγκριση με την κατάσταση τους πριν από τη θεραπεία. Ο μέσος όρος της VAS μειώθηκε από 7,5 σε 0,7, η μέση τιμή του VISA-P αυξήθηκε από 36 σε 95 και η μέση τιμή του AKSS αυξήθηκε από 56 σε 97. Υπερηχογραφικά, 3 μήνες ΜΕ υπήρξε πλήρης επούλωση του επιγονατιδικού τένοντα σε όλες τις περιπτώσεις. Ύστερα από έντονο πρόγραμμα φυσικοθεραπειών, 34 αθλητές επέστρεψαν στις αθλητικές τους δραστηριότητες εντός 6 μηνών, ενώ 4 αθλητές παρουσίασαν ήπιες ενοχλήσεις κατά την ανάρρωση και η επιστροφή τους καθυστέρησε περισσότερο. Κανένας δεν παρουσίασε επιπλοκές κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η θεραπεία της ΧΤΕΤ με πολλαπλές εγχύσεις αυτόλογου PRP είναι μια εύκολη και ασφαλής διαδικασία με άριστα κλινικά, λειτουργικά και απεικονιστικά αποτελέσματα.