Η ΧΡΗΣΗ ΔΥΟ ΜΕΘΟΔΩΝ ΕΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑΣ (FIBROSCAN ΚΑΙ SHEARWAVE) ΣΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΗΠΑΤΙΚΗΣ ΑΚΑΜΨΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΧΡΟΝΙΕΣ ΗΠΑΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

Εισαγωγή :Η ελαστογραφία ήπατος αποτελεί σήμερα τη μέθοδο αναφοράς για την μη επεμβατική εκτίμηση της ίνωσης σε ασθενείς με χρόνια ηπατοπάθεια. Η μέτρηση της ηπατικής ακαμψίας γίνεται συνηθέστερα με μέθοδο TransientElastography (FIBROSCAN), ωστόσο κάποια κέντρα χρησιμοποιούν την Shear-Wave-Elastography (SWE).

Σκοπός : Σκοπός της μελέτης ήταν να εκτιμηθούν οι τυχόν διαφορές στη διαγνωστική ακρίβεια μεταξύ των δυο μεθόδων εκτίμησης της ηπατικήςακαμψίας σε ασθενείς με χρόνιαηπατική νόσο.

Μέθοδοι: Στη μελέτη μας συμπεριελήφθησαν 109 ασθενείς (Α/Γ=71/38, μέσηηλικία=48.2 έτη) με χρόνια ηπατίτιδα C (XHC,N=33), χρόνια ηπατίτιδα Β (XHB,N=34) και μη αλκοολική λιπώδη νόσο ήπατος (ΜΑΛΝΗ,Ν=42). Όλοι οι ασθενείς υπεβλήθησαν σε FIBROSCAN και SWE, σε κοντινό χρονικό διάστημα (<δυο εβδομάδες). Με το FIBROSCAN εγινετο μέτρηση και του βαθμού ηπατικής στεάτωσης με μέθοδο CAP(Controlled Attenuation Parameter).Ο βαθμός συσχέτισης των τιμών ηπατικής ακαμψίας με FIBROSCAN και SWEαξιολογήθηκε με συντελεστή συσχέτισης Spearman.

Αποτελέσματα: Οι ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα C ή Β δεν διέφεραν στην ηλικία (47.2±7 προς 48.1±6), το ΒΜΙ (26,1±4.1 προς 25.1±3.9) και την εκτίμηση της λίπωσης μέσω CAP (246±61, προς 221±45). Αντιθέτως, οι ασθενείς με ΜΑΝΛΗ διέθεταν υψηλότερη τιμή ΒΜΙ (29.2±3.7) και τη τιμή λίπωσης (292±42). Διαπιστώθηκε ισχυρή συσχέτιση στη μέτρηση της ηπατικής ακαμψίας με τις δυο ελαστογραφικές μεθόδους και στις τρεις ομάδες ασθενών: XHC (r= 0.909, p<0.001), ΧΗΒ (r= 0.738, p<0.001) και ΜΑΝΛΗ (r=0.843, p<0.001).

Συμπεράσματα: Σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β και C ή ΜΑΝΛΗ το FIBROSCAN και η SWE προσφέρουν στενή συσχέτιση στην εκτίμηση του βαθμού της ηπατικής ακαμψίας.