ΘΥΜΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΜΑΣΤΟΥ

Εισαγωγή: Τα θυμικά νεοπλάσματα είναι σπάνιοι όγκοι καλύπτοντας φάσμα από «αθώα» θυμώματα έως επιθετικά θυμικά καρκινώματα. Τα τελευταία αφορούν μόλις 0,06% των κακοηθειών. Ασθενείς με θυμικό νεόπλασμα έχουν μεγαλύτερο (διπλάσιο) κίνδυνο ανάπτυξης δεύτερου ή και τρίτου νεοπλάσματος (συχνότερα λέμφωμα, σάρκωμα και γαστρεντερικούς καρκίνους) σε σχέση με το γενικό πληθυσμό. Ο κίνδυνος φαίνεται να οφείλεται σε ελαττωμένη ανοσολογική επίβλεψη. Η συνύπαρξη θυμικού καρκινώματος και καρκινώματος μαστού είναι ιδιαίτερα σπάνια. Σκοπός της μελέτης: Παρουσίαση περίπτωσης πρωτοπαθούς θυμικού καρκινώματος σε ασθενή με καρκίνωμα μαστού. Υλικό και μέθοδοι: Γυναίκα 57ετών με ιστορικό πορογενούς καρκινώματος μαστού, grade II, Τ1cN1Mx, υπό χημειοθεραπεία-ορμονοθεραπεία, εμφανίζει στον άμεσο μετεγχειρητικό έλεγχο μάζα άνω-προσθίου μεσοθωρακίου μδ.8εκ. Η ασθενής υποβάλλεται σε αφαίρεση του μεσοθωρακικού όγκου, 10μήνες μετά την πρώτη επέμβαση. Αποτελέσματα: Ιστολογικά αναδεικνύεται νεόπλασμα θύμου αδένα με ομαλά όρια, πολυοζώδη, συμπαγή διαμόρφωση, εστίες άτυπων, πολύμορφων μη κερατινοποιούμενων κυττάρων, γιγάντιες κυτταρικές μορφές, έντονη μιτωτική δραστηριότητα και μικροσκοπική νέκρωση. Εστιακά το νεόπλασμα έχει ηπιότερη μορφολογία ως Β3-θύμωμα. Συνυπάρχει λεμφοπλασματοκυτταρικό στρώμα οργανωμένο σε λεμφοζίδια και θυμικός ιστός. Το νεόπλασμα περιβάλλεται από υποτυπώδη κάψα εστιακά διηθημένη. Ανοσοϊστοχημικά αναδεικνύεται θετικότητα σε: CKAE1AE3, CK5/6, p63, CD117, MUC1, CD5. Αρνητική απάντηση σε: GATA-3, ER, PgR ,HER-2. Τα δύο νεοπλάσματα (μαστού και μεσοθωρακίου) μορφολογικά - ανοσοφαινοτυπικά είναι ανεξάρτητα. Συμπεράσματα: Θυμικό καρκίνωμα χαμηλής διαφοροποίησης με επιμέρους χαρακτήρες τύπου λεμφοεπιθηλιακού καρκινώματος από μετάπτωση θυμώματος, προϋπάρχοντος, ενδεχομένως, του καρκινώματος μαστού. Ανάπτυξη θυμικού καρκινώματος σε έδαφος θυμώματος αναφέρεται στο 20% των περιπτώσεων. Εξωθυμικά νεοπλάσματα είναι σημαντικά συχνότερα σε ασθενείς με θύμωμα και δυνατόν να εμφανισθούν πριν, σύγχρονα και μετά τη διάγνωση θυμώματος.

Abstract ID
eP181

Συγγραφέας