ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΝΕΟΠΛΑΣΙΕΣ ΠΝΕΥΜΟΝΑ : ΑΝΑΦΟΡΑ ΕΝΟΣ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ

Εισαγωγή: Η σύγχρονη παρουσία διαφορετικής ιστογενετικής αρχής νεοπλασιών του πνεύμονα είναι σχετικά ασυνήθης. Η πρώτη σχετική αναφορά έγινε το 1924 όταν ο Beyreuther κατά τη διάρκεια νεκροτομής, ανακάλυψε καρκίνωμα πνεύμονα εκ πλακωδών κυττάρων με σύγχρονη παρουσία αδενοκαρκινώματος ετερόπλευρα. Σκοπός της μελέτης: Η παρουσίαση ασθενούς με ιστολογική και κυτταρολογική διάγνωση σύγχρονων αλλοιώσεων πνεύμονα. Υλικό-Μέθοδοι: Ένας 73χρονος άνδρας, καπνιστής, ο οποίος πρόσφατα είχε υποβληθεί σε χειρουργική εξαίρεση ινομυοσαρκώματος άκρας χειρός, προσήλθε στο Νοσοκομείο μας προς τακτικό ογκολογικό έλεγχο. Τα απεικονιστικά ευρήματα περιελάμβαναν την παρουσία ενδοβρογχικής αλλοίωσης κατά τον δεξιό άνω λοβό και μονήρη αλλοίωση κάτω λοβού αριστερού πνεύμονα. Αμφότερες οι αλλοιώσεις βρογχοσκοπήθηκαν και έγινε λήψη υλικού προς κυτταρολογική και ιστολογική μελέτη. Αποτελέσματα: Κατά την ιστολογική μελέτη η αλλοίωση αριστερού πνεύμονα αντιστοιχούσε σε μονόμορφο νεόπλασμα με φωλεώδη αρχιτεκτονική, αποτελούμενο από ατρακτόμορφα CD56 (+) κύτταρα, με σπάνιες μιτώσεις. Ο δείκτης κυτταρικού πολλαπλασιασμού εκτιμήθηκε σε <2%. Η κυτταρολογική εξέταση των αποσταλέντων βρογχικών εκκρίσεων από την αλλοίωση αριστερού πνεύμονα ανέδειξε παρουσία αθροίσεων CD56 (+) νεοπλασματικών κυττάρων με ατρακτοκυτταρική/υποστρόγγυλη μορφολογία. Τα ευρήματα ερμηνεύτηκαν στο πλαίσιο τυπικού καρκινοειδούς πνεύμονα. Η ετερόπλευρη αλλοίωση αντιστοιχούσε σε εστιακά κερατινοποιούμενο καρκίνωμα εκ πλακωδών κυττάρων, τόσο ιστολογικά όσο και στο κυτταρολογικό υλικό. Συμπεράσματα: Η συχνότητα των σύγχρονων πολλαπλών νεοπλασιών του πνεύμονα δείχνει μια έντονα αυξητική τάση τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω της ευρύτερης χρήσης νέων απεικονιστικών μεθόδων που επιτρέπουν την έγκαιρη διάγνωση, καθώς και των νεότερων θεραπευτικών προσεγγίσεων. Παρ’ όλα αυτά οι ασθενείς με σύγχρονα νεοπλάσματα ή με πρώιμα μετάχρονα νεοπλάσματα εμφανίζουν γενικά χειρότερη κλινική πορεία και έχουν χειρότερη πρόγνωση.