Βενιζέλειο Γ.ν.η. / Παθολογοανατομικό Τμήμα
Εισαγωγή: Το νεφροκυτταρικό καρκίνωμα και ιδιαίτερα το ccRCC χαρακτηρίζεται από την ικανότητα του να μεθίσταται αιματογενώς σε ποικίλες και ασυνήθιστες θέσεις, με τις συχνότερες να αποτελούν ο πνεύμονας, τα οστά και το ήπαρ. Ο χρόνος εμφάνισης τους κυμαίνεται από λίγα χρόνια έως και δεκαετίες. Μολονότι τα μεταστατικά νεοπλάσματα στο πάγκρεας αφορούν στο 2-5 % των κακοήθων νεοπλασμάτων, το νεφροκυτταρικό καρκίνωμα αναφέρεται ως έναν από τους συχνότερους τύπους, συχνά και ως μονήρης μεταστατική εστία.
Σκοπός της μελέτης: Παρουσίαση περιστατικού.
Υλικό και μέθοδοι: Το περιστατικό αφορά σε γυναίκα 58 ετών με ανώδυνο αποφρακτικό ίκτερο και απεικονιστική εικόνα νεοπλάσματος κεφαλής παγκρέατος. Ο περαιτέρω απεικονιστικός έλεγχος δεν ανέδειξε άλλη παθολογία, ενώ από το ιστορικό της εκμαιεύτηκε, μετά την παραλαβή του υλικού, χειρουργηθέν καρκίνωμα νεφρού προ ετών. Η ασθενής υπεβλήθη σε ERCP, όπου βρέθηκε στένωση της ενδοπαγκρεατικής μοίρας του κοινού χοληδόχου πόρου και ελήφθησαν βιοψίες.
Αποτελέσματα: Μικροσκοπικά, παρατηρήθηκαν τμήματα βλεννογόνου με διήθηση από καρκίνωμα με διαυγή κύτταρα που ανοσοϊστοχημικά εξέφραζαν PAX-8, AE1/AE3, CK19 και vimentin, ενώ ήταν αρνητικά σε CK7, CK20, mCEA, CA19.9. Σε συνεκτίμηση με το ιστορικό, τέθηκε η διάγνωση της μεταστατικής διήθησης από διαυγοκυτταρικό νεφροκυτταρικό καρκίνωμα.
Συμπεράσματα: Η δ.δ. των καρκινωμάτων με διαυγή κύτταρα στο πάγκρεας περιλαμβάνει πρωτοπαθή νεοπλάσματα, διαυγοκυτταρικό πορογενές καρκίνωμα, διαυγοκυτταρικό νευροενδοκρινικό όγκο, ενδοπορικά νεοπλάσματα και μεταστατικά καρκινώματα με διαυγοκυτταρικούς χαρακτήρες. Λαμβάνοντας υπόψη την μεταστατική συμπεριφορά του ccRCC, οφείλουμε στην παθολογοανατομική προσέγγιση να διατηρούμε ισχυρή υποψία με διενέργεια κατάλληλου ανοσοϊστοχημικού ελέγχου, καθόσον η ακριβής ιστολογική ταυτοποίηση θα επηρεάσει την διαχείριση του ασθενούς και τις θεραπευτικές επιλογές.
- 39 προβολές
Abstract ID
eP038
