ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΡΚΙΝΟΣΑΡΚΩΜΑΤΟΣ ΜΗΤΡΑΣ ΜΕ ΝΕΥΡΟΕΞΩΔΕΡΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ

Εισαγωγή: To καρκινοσάρκωμα αποτελεί έναν σχετικά σπάνιο κακοήθη όγκο του σώματος της μήτρας, που απαντάται σε μετεμμηνοπαυσιακές κυρίως γυναίκες, συνήθως με κολπική αιμόρροια και χαρακτηρίζεται από πτωχή πρόγνωση. Εμφανίζει μεικτή ιστολογική εικόνα αποτελούμενη από κακοήθη υψηλόβαθμα επιθηλιακά στοιχεία, συνηθέστερα ενδομητριοειδούς ή ορώδους τύπου και μεσεγχυματικά ομόλογα ή ετερόλογα στοιχεία.

Σκοπός της μελέτης: Παρουσίαση περιστατικού. Υλικό και μέθοδοι: Το περιστατικό αφορά σε γυναίκα 86 ετών με ιστορικό μητρορραγιών και απεικονιστικά ευρήματα (CT) ενδεικτικά νεοπλασματικής εξεργασίας ενδομητρίου με παρουσία παθολογικού λεμφαδένα στην δεξιά λαγόνια άλυσο. Διενεργήθηκε διαγνωστική απόξεση.

Αποτελέσματα: Η μικροσκοπική εξέταση ανέδειξε διφασικό κακοήθη νεοπλασματικό όγκο αποτελούμενο από σαρκωματώδη και καρκινωματώδη συνιστώσα, συμβατό με καρκινοσάρκωμα. Η καρκινωματώδης συνιστώσα εμφάνιζε καθ’ υπεροχήν χαρακτήρες υψηλόβαθμου ορώδους καρκινώματος, σε μικρότερη έκταση διαυγοκυτταρικού και εστιακά διαφοροποίηση προς όγκο λεκιθικού ασκού, με ανοσοϊστοχημική έκφραση AFP και PLAP. Η σαρκωματώδης συνιστώσα εμφάνιζε μορφολογία υψηλόβαθμου σαρκώματος με εκτεταμένη νέκρωση. Περιοχές του σαρκωματώδους στοιχείου χαρακτηρίζονταν από μέσου μεγέθους κύτταρα με βαθυχρωματικούς πυρήνες, πολυάριθμες μιτώσεις και διάχυτο τρόπο ανάπτυξης. Στις περιοχές αυτές τα κύτταρα εξέφραζαν ανοσοϊστοχημικά CD56, εστιακά GFAP ενώ ήταν αρνητικά σε πανκερατίνη (AE1/AE3). Τα παραπάνω ευρήματα θεωρήθηκαν ενδεικτικά νευροεξωδερματικής διαφοροποίησης.

Συμπεράσματα: Η διάγνωση του καρκινοσαρκώματος προϋποθέτει την ταυτόχρονη παρουσία υψηλόβαθμων μεσεγχυματικών και επιθηλιακών στοιχείων, η αναλογία των οποίων ποικίλει, ιδίως σε βιοπτικά υλικά, προκαλώντας διαφοροδιαγνωστικά προβλήματα. Ως εκ τούτου ανάλογα με την συνιστώσα που υπερέχει, το ενδεχόμενο αδιαφοροποίητου / αποδιαφοροποιημένου καρκινώματος ή σαρκώματος θα πρέπει να εξετάζεται με προσοχή. Σε σπάνιες περιπτώσεις αναφέρεται στην βιβλιογραφία η συνύπαρξη νευροεξωδερματικών στοιχείων όπως και συνιστώσας όγκου λεκιθικού ασκού.