ΜΟΝΗΡΕΣ ΠΛΑΣΜΑΤΟΚΥΤΤΩΜΑ ΒΡΕΓΜΑΤΙΚΟΥ ΟΣΤΟΥ ΚΡΑΝΙΟΥ, ΜΕ ΚΛΙΝΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΜΗΝΙΓΓΙΩΜΑΤΟΣ.

Εισαγωγή: Το μονήρες πλασματοκύττωμα είναι μια σπάνια νόσος και αποτελεί το 2-3% των πλασματοκυτταρικών νεοπλασμάτων. Χαρακτηρίζεται από πολλαπλασιασμό νεοπλασματικών μονοκλωνικών πλασματοκυττάρων με απουσία κλινικών συμπτωμάτων πολλαπλού μυελώματος, απουσία άλλων οστικών αλλοιώσεων με απεικονιστικό έλεγχο και βιοψία μυελού οστών φυσιολογική. Διακρίνεται σε μονήρες οστικό πλασματοκύττωμα και εξωμυελικό πλασματοκύττωμα. Η μέση ηλικία εμφάνισης είναι τα 55-60 έτη με συχνότητα Α:Γ=1:2. Σκοπός της μελέτης: Σπάνια περίπτωση μονήρους πλασματοκυττώματος στο βρεγματικό οστό σε γυναίκα 69 ετών, που χειρουργήθηκε με πιθανή κλινική διάγνωση μηνιγγιώματος. Υλικό και Μέθοδοι: Τμήμα μήνιγγος διαστάσεων 7 Χ 6 Χ 0,4 εκ που συνεχόταν με τμήμα οστού διαστάσεων 9 Χ 8 Χ 0,5 εκ με διήθηση και των δύο από καστανόφαιο νεοπλασματικό όγκο διαστάσεων 6 Χ 5,7 εκ και πάχους έως 2 εκ, με ρακώδη εξωτερική επιφάνεια. Μικροσκοπικά παρατηρήθηκε εικόνα λεμφοειδούς νεοπλάσματος με ανοσομορφολογικούς χαρακτήρες πλασματοκυττώματος, αποτελούμενο από διάχυτα αναπτυσσόμενα πλασματοκύτταρα, ωρίμου και αώρου τύπου με παρουσία διπύρηνων και πολυπύρηνων μορφών και αρκετών πλασμαβλαστικών μορφών. Παρατηρήθηκαν μιτώσεις έως 16/10 ΟΠΜΜ και νεοπλασματικά έμβολα. Το νεόπλασμα διηθούσε το τμήμα οστού, διαβρώνοντάς το, και επεκτεινόταν στο συνεξαιρεθέν τμήμα μήνιγγος. Αποτελέσματα - Συμπεράσματα: Το μονήρες πλασματοκύττωμα οστού μπορεί να υποδυθεί κλινικά άλλο νεόπλασμα, όπως στην περίπτωσή μας. Η μικροσκοπική εικόνα δίνει τη διάγνωση. Σημαντικό είναι να αποκλειστεί η συστηματική νόσος. Ως θεραπεία εκλογής χρησιμοποιείται η ακτινοθεραπεία. Η χειρουργική εξαίρεση περιορίζεται σε ασθενείς με νευρολογικά συμπτώματα λόγω πίεσης και προηγείται της ακτινοθεραπείας ενώ η χημειοθεραπεία εφαρμόζεται σε εκτεταμένη νόσο ή όταν δεν ανταποκρίνεται στην ακτινοθεραπεία.