ΗΩΣΙΝΟΦΙΛΙΚΗ ΜΥΟΕΝΤΕΡΙΚΗ ΓΑΓΓΛΙΟΣΙΤΙΔΑ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ

Εισαγωγή: Πρόκειται για ένα σπάνιο αίτιο λειτουργικής απόφραξης του παχέος εντέρου, χωρίς εμφανείς απεικονιστικές, ενδοσκοπικές αλλά και μακροσκοπικές αλλοιώσεις, η αιτιοπαθογένεια του οποίου παραμένει ακόμη σε μεγάλο βαθμό άγνωστη. Σκοπός της μελέτης: Να επισημάνουμε την πάθηση, δίνοντας έμφαση στα ιστολογικά και ανοσοϊστοχημικά ευρήματα που θα μας οδηγήσουν στη διάγνωση. Υλικό και μέθοδοι: Παρασκεύασμα αριστερής ημικολεκτομής από άνδρα ασθενή 50 ετών με συμπτώματα χρόνιας απόφραξης του κατώτερου γαστρεντερικού σωλήνα, ο οποίος είχε υποβληθεί σε ανεπιτυχείς θεραπευτικές προσπάθειες κατά το παρελθόν. Το έντερο εμφανιζόταν ιδιαίτερα διατεταμένο χωρίς εμφανείς ενδοτοιχωματικές ή εξωτοιχωματικές αλλοιώσεις. Έγινε λήψη πολυάριθμων τομών οι οποίες μελετήθηκαν τόσο με χρώση Η&Ε όσο και με τις ενδεδειγμένες ανοσοϊστοχημικές χρώσεις. Αποτελέσματα: Παρατηρήθηκαν πολλαπλές περιγαγγλιακές διηθήσεις στο μυεντερικό πλέγμα του παχέος εντέρου από ηωσινόφιλα πολυμορφοπύρηνα κύτταρα ενώ με την ανοσοϊστοχημική χρώση για το c-kit (CD117) διαπιστώθηκε σημαντική ελάττωση του αριθμού των διάμεσων κυττάρων του Cajal ( «κύτταρα βηματοδότες») του μυικού του χιτώνα, . Συμπεράσματα: Αποτελεί σπάνια πάθηση, πιθανότατα αλλεργικής αιτιολογίας, η οποία είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαγνωστεί προεγχειρητικά,. Πιθανολογείται πως οι τοξίνες που εκλύονται από τα κοκκία των ηωσινοφίλων κυττάρων είναι άμεσα ή και έμμεσα υπεύθυνες για τη βλάβη του ενδογενούς νευρικού συστήματος του γαστρεντερικού σωλήνα με επακόλουθο τη δυσλειτουργία του.