Εισαγωγή: Το μελάνωμα του οφθαλμού (ΟΜ) αποτελεί τη συχνότερη πρωτοπαθή κακοήθεια των ενηλίκων στον οφθαλμό με πτωχή πρόγνωση. Οι αποακετυλάσες των ιστονών (HDACs) μέσω μετα-μεταγραφικής τροποποίησης των ιστονών και επακόλουθων μεταβολών γονιδιακής έκφρασης, συμμετέχουν στην καρκινογένεση. Σκοπός της μελέτης: Η εκτίμηση της κλινικής σημασίας της έκφρασης HDAC-2 στο ΟΜ. Υλικό και μέθοδοι: Η έκφραση της HDAC-2 μελετήθηκε ανοσοϊστοχημικά σε ιστοπαθολογοανατομικό υλικό από 74παρασκευάσματα εξόρυξης οφθαλμού λόγω ΟΜ. Η έκφραση της HDAC-2 (ως παράγωγο του ποσοστού και της έντασης, IRS, κατηγοριοποιημένο σε αρνητικό, ήπιο, μέτριο, έντονο) και ο βαθμός ετερογένειας αυτής (διαβαθμισμένος ως μεμονωμένες κυτταρικές αθροίσεις, πολλαπλές αθροίσεις, διάχυτη έκφραση) συσχετίσθηκε με τα κλινικοπαθολογοανατομικά χαρακτηριστικά, την παρουσία διηθούντων τον όγκο λεμφοκυττάρων (TILS), τη συνολική επιβίωση (OS) και την ελεύθερη νόσου επιβίωση (DFS). Αποτελέσματα: Θετική πυρηνική έκφραση HDAC-2 αναγνωρίσθηκε σε 52/74 περιπτώσεις (70%). Ασθενείς με αρνητικό/ήπιο HDAC-2 IRS είχαν μεγαλύτερη ηλικία από αυτούς με μέτριο/έντονo(p=0.05). Το μέγεθος του όγκου διέφερε σημαντικά μεταξύ των τεσσάρων βαθμίδων πυρηνικού IRS (p=0.0132). Το HDAC-2 IRS διέφερε σημαντικά μεταξύ των διάφορων ιστολογικών υποτύπων, όντας υψηλότερο στον επιθηλιοειδή (p=0.034). Το HDAC-2 IRS συσχετίσθηκε με έντονη (“brisk”) διήθηση από TILs (p=0.037) και με μακρότερη OS (p=0.0415), εύρημα που παρέμεινε στατιστικά σημαντικό ακόμη και κατόπιν προσαρμογής για καθιερωμένες προγνωστικές παραμέτρους (p=0.001). Η ετερογενής πυρηνική χρώση με πρότυπο μεμονωμένων θετικών κυτταρικών αθροίσεων επίσης συσχετίστηκε με μακρύτερη OS (p=0.0012). Σχέση μεταξύ HDAC-2 IRS ή ετερογενούς κατανομής έκφρασης με την DFS δεν παρατηρήθηκε. Συμπεράσματα: Η έκφραση HDAC-2 θεωρείται ανεξάρτητος ευνοϊκός προγνωστικός παράγοντας σε ασθενείς με OM.

Abstract ID
eP088

Συγγραφέας