ΑΝΟΣΟΪΣΤΟΧΗΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΙΓΕΝΙΝΗΣ ΣΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΟΞΕΙΑΣ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΤΙΔΑΣ

Εισαγωγή: Η οξεία παγκρεατίτιδα (ΟΠ) αποτελεί μια νόσο που αφορά μεγάλο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού. Χαρακτηρίζεται από βλάβη του παγκρεατικού ιστού, που οδηγεί σε μορφολογικές αλλαγές και παγκρεατική δυσλειτουργία. Στους βασικότερους παράγοντες κινδύνου ανήκουν η χολολιθίαση και ο αλκοολισμός. Προκαλεί επιπλοκές σε απομακρυσμένα όργανα, όπως στον πνεύμονα. Η απιγενίνη αποτελεί ένα ισχυρό αντιφλεγμονώδες φλαβονοειδές, που μπορεί να χορηγηθεί σε πειραματικό μοντέλο στοχεύοντας στη πρόληψη και στην θεραπεία της ΟΠ. Σκοπός της μελέτης: Στόχος της έρευνας αποτελεί η εκτίμηση της ευεργετικής δράσης της απιγενίνης στο πνευμονικό παρέγχυμα σε πειραματικό μοντέλο επίμυος μετά από πρόκληση ΟΠ. Υλικό και μέθοδοι: Χρησιμοποιήθηκαν τομές παραφίνης από πνεύμονες 126 επίμυων τύπου Wistar. Τα δείγματα χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: S (οι επίμυς υποβλήθηκαν σε εικονικό χειρουργείο), C (οι επίμυς υποβλήθηκαν σε χειρουργείο πρόκλησης οξείας παγκρεατίτιδας), Α (οι επίμυες υποβλήθηκαν σε χειρουργείο πρόκλησης οξείας παγκρεατίτιδας και χορήγηση απιγενίνης). Η ομάδα C και Α διαχωρίστηκαν περαιτέρω ανάλογα με την χρονική στιγμή που διενεργήθηκε η ευθανασία. Στις τομές διενεργήθηκε έμμεση ανοσοϊστοχημεία για τον δείκτη MMP-9. Αποτελέσματα: Η έκφραση του MMP-9 βρέθηκε υψηλότερη με στατιστική σημαντική διαφορά στην ομάδα A συγκριτικά με τις άλλες δυο ομάδες, στις 12h και στις 24h. Στις 48h, η έκφραση ήταν υψηλότερη στην ομάδα C σε σχέση με τις άλλες δυο ομάδες. Τέλος, στις 72h, τα επίπεδα ήταν χαμηλότερα στην ομάδα Α συγκριτικά με τις άλλες δύο. Συμπεράσματα: Συμπερασματικά, η προστατευτική δράση της απιγενίνης στο πνευμονικό παρέγχυμα σε πειραματικό μοντέλο οξείας παγκρεατίτιδας είναι ενθαρρυντική. Υπάρχει ανάγκη για περισσότερες πειραματικές και κλινικές μελέτες για ενίσχυση των αποτελεσμάτων.