ΜΕΛΑΝΩΜΑ ΡΙΝΙΚΗΣ ΘΑΛΑΜΗΣ

Εισαγωγή: Το μελάνωμα αντιστοιχεί μόλις στο 1% των κακοήθων νεοπλασμάτων του δέρματος, έχοντας όμως το μεγαλύτερο ποσοστό θνητότητας. Οι συνηθέστερες εστίες εμφάνισης εντοπίζονται στο δέρμα της περιοχής της ράχης στους άνδρες και στα κάτω άκρα στις γυναίκες. Σκοπός της Μελέτης: Παρουσιάζουμε περιστατικό κακοήθους μελανώματος βλεννογόνου αριστερής ρινικής θαλάμης. Υλικά και Μέθοδοι: Γυναίκα 89 ετών προσήλθε με συμπτώματα ρινικής επίσταξης και διόγκωσης της αριστερής ρινικής θαλάμης. Η κλινική εξέταση ανέδειξε ογκόμορφη αλλοίωση και λήφθηκε υλικό προς βιοψία. Το υλικό αφορούσε 3 ιστοτεμάχια μεγίστης διαμέτρου 0,4 έως 1,2εκ. Αποτελέσματα: Στην ιστολογική εξέταση αναγνωρίζονται τμήματα ρινικού βλεννογόνου (αναπνευστικού τύπου επιθήλιο και βλεννοπαραγωγά αδένια της περιοχής) που διηθούνται εκτεταμένα από επιθηλιόμορφο κακόηθες νεόπλασμα. Στον ανοσοϊστοχημικό έλεγχο, τα νεοπλασματικά κύτταρα εμφανίζουν θετική έκφραση στους δείκτες Vimentin, S100, HMB45, Melan A, Ki67 (υψηλός), και αρνητική σε Panceratin και LCA. Το σύνολο των ιστολογικών και αναοσοϊστοχημικών ευρημάτων είναι πλέον συμβατό με κακόηθες μελάνωμα. Η παρουσία εστιακά ολιγάριθμων ενδοεπιθηλιακών άτυπων μελανινονκυττάρων συνηγορεί υπέρ της πρωτοπαθούς φύσης του νεοπλάσματος. Συμπεράσματα: Το κακόηθες μελάνωμα ρινικής θαλάμης είναι ιδιαιτέρως σπάνιο, αντιστοιχώντας στο 0,5-2% όλων των μελανωμάτων με ήπια υπεροχή στους άνδρες και σε ηλικίες άνω των 60 ετών. Συνήθως γίνεται αντιληπτό σε προχωρημένο στάδιο. Η αιτιοπαθογένεια παραμένει ασαφής, εντούτοις, πιστεύεται ότι αναπτύσσεται σε μελανινοκύτταρα του βλεννογόνου προερχόμενα από μετανάστευση από τη νευρική ακρολοφία κατά την εμβρυϊκή περίοδο. Η πρόγνωση παραμένει πτωχή, με τοπικές υποτροπές έως και στο 80% των περιπτώσεων.