Εισαγωγή: Η νόσος Lafora (NL) ή προοδευτική μυοκλονική επιληψία είναι μια σπάνια κληρονομική εκφυλιστική πάθηση με προεξάρχουσα νευρολογική συμπτωματολογία. Οφείλεται σε μεταλλάξεις των γονιδίων EPM2A, NHLRC1 ή PRDM8 και είναι πιο συχνή στις μεσογειακές χώρες. Σκοπός της μελέτης: Παρουσιάζουμε ένα περιστατικό NL που διαγνώστηκε με ιστολογική και μοριακή μελέτη. Υλικό και μέθοδοι: Άρρεν ασθενής εμφάνισε από την ηλικία των 17 ετών τονικές-κλονικές επιληπτικές κρίσεις (ΤΚΕΚ) και αϋπνίες. Η θεραπευτική απάντηση σε διάφορα αντιεπιληπτικά φάρμακα ήταν ανεπαρκής και η νόσος επιδεινώθηκε προοδευτικά. Αυτοάνοσες και λοιμώδεις αιτιολογίες αποκλείστηκαν με κατάλληλο εργαστηριακό έλεγχο. Λόγω και της παρουσίας σοβαρών διαταραχών του ΗΚΓ τέθηκε η υποψία προοδευτικής μυοκλονικής επιληψίας. Ελήφθη δερματική βιοψία μασχαλιαίας χώρας και έγινε αλληλούχιση του γονιδιώματος. Αποτελέσματα: Η ιστολογική εξέταση έδειξε στρογγυλά PAS+ παραπυρηνικά έγκλειστα στα κύτταρα των εκκρινών και αποκρινών ιδρωτοποιών αδένων. Η μοριακή μελέτη αποκάλυψε μια γνωστή παθογόνο ετερόζυγο μετάλλαξη p.Asp146Asn (c.436G>A) και μία νέα μετάλλαξη p.Pro108fs (c.324delC) του γονιδίου NHLRC1. Η παθογόνος μετάλλαξη p.Asp146Asn ανιχνεύτηκε σε ετερόζυγο μορφή και στον πατέρα του ασθενούς. Συμπεράσματα: Οι μεταλλάξεις των γονιδίων NHLRC1 ή EPM2A προκαλούν αποδόμηση του συμπλέγματος μαλίνης-λαφορίνης και συσσώρευση γλυκογόνου που εκφράζεται μικροσκοπικά από τον σχηματισμό των κυτταροπλασματικών εγκλείστων Lafora σε διάφορους ιστούς του σώματος. Οι ασθενείς με μεταλλάξεις του γονιδίου NHLRC1 (ετεροζυγώτες) έχουν σχετικά βραδεία εξέλιξη. Η ύπαρξη μιας δεύτερης μετάλλαξης σε αυτό το γονίδιο (σύνθετη ετεροζυγωτία) πιθανώς εξηγεί τη γρήγορη επιδείνωση της νόσου του ασθενούς. Η ιστολογική εξέταση του δέρματος υποστηρίζει την διάγνωση της NL που επιβεβαιώνεται με μοριακές μελέτες.

Abstract ID
eP160

Συγγραφέας