EΙΣΑΓΩΓΗ: Η συστηματική παρατήρηση αυξημένων τιμών APTT και ινωδογόνου (Fib) σε εξωτερικούς ασθενείς του Νοσοκομείου μας, οδήγησε στην διερεύνηση κλινικής αιτιολόγησης, αλλά και στην αναζήτηση προαναλυτικών ή αναλυτικών σφαλμάτων. ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ: O αποκλεισμός συμβατού κλινικού ιστορικού και πιθανών προαναλυτικών ή/και αναλυτικών σφαλμάτων, οδήγησε σε περαιτέρω διερεύνηση με σύγκριση μετρήσεων παραμέτρων πηκτικότητας με ειδικά σωληνάρια πηκτικότητας διαφορετικών εταιρειών. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Υλικό της μελέτης αποτέλεσαν δείγματα περιφερικού αίματος χρόνιων εξωτερικών ασθενών, από τους οποίους λαμβάνονταν δύο σωληνάρια πήξης (3.2%, 0.109Μ), εταιρείας Α και Β, κατόπιν συγκατάθεσής τους. Ανεπαρκή, αιμολυμένα και λιπαιμικά δείγματα εξαιρέθηκαν. Παράμετροι που συγκρίθηκαν ήταν: (PT/INR), APTT, Fib, D-dimers, Antithrombin (AT), Protein C (PC), free Prot S (free PS), DRVVT, von Willebrand factor (vWF) antigen και activity. Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν σε αναλυτές ACLTOP750 (IL). Η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με SPSS 17.0. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Μετρήθηκε APTT σε 134 δείγματα (2x67), (PT/INR) σε 130 (2x65), Fib σε 56 (28x2), D-dimers σε 10 (2x5), (AT) και (PC) σε 8 (2x4), free PS σε 6 (2x3), DRVVT σε 6 (2x3), von Willebrand factor (vWF) antigen και activity σε 6 (2x3). Η συσχέτιση των μετρήσεων ομάδας Α και Β ήταν στατιστικώς σημαντικά υψηλή (p<0.01) στις παραμέτρους: APTT (r=0.879), PT/INR (r=0.863/0.867), D-dimers (r=0.998) και ΑΤ (r=0.952), ενώ μέτρια αποδείχθηκε στο Fib (r=0.589). Η σύγκριση, ωστόσο, με t-test (για APTT, PT/INR και Fib) ανέδειξε στατιστικά σημαντική διαφορά (p<0.01). Σύγκριση με Bland-Altman, ανέδειξε ένα υψηλότατο bias ± levels of agreement στο Fib (87.7±166.5), αλλά και στο APTT (5.87±9.19), το οποίο και φάνηκε αυξανόμενο, αυξανομένης της μέσης τιμής (Εικόνα 1). Η free PS εμφάνισε υψηλή συσχέτιση (r=0.994), αλλά μη στατιστικά σημαντική. Στις υπόλοιπες εξετάσεις, ενώ παρατηρήθηκαν αποκλίσεις, ο μικρός αριθμός των δειγμάτων δεν επέτρεψε την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η ποιότητα των ειδικών σωληναρίων ελέγχου πηκτικότητας αποδείχθηκε ως επιπρόσθετος δυνητικός παράγοντας κλινικά σημαντικού προαναλυτικού σφάλματος. Το εύρημα αυτό αναδεικνύει την ανάγκη τήρησης αυστηρών προδιαγραφών στην επιλογή τους, ασχέτως κόστους.

Abstract ID
113

Συγγραφέας