ΈΚΒΑΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΕΓΑΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΛΟΓΗ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΑΡΧΕΓΟΝΩΝ ΑΙΜΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΓΙΑ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟ/ΥΠΟΤΡΟΠΙΑΖΟΝ (Α/Υ) ΛΕΜΦΩΜΑ HODGKIN (ΛΗ)

EΙΣΑΓΩΓΗ: Διεθνείς ομάδες μελέτης του ΛΗ κατέδειξαν σημαντικούς προγνωστικούς παράγοντες σε ασθενείς με Α/Υ ΛΗ, όπως τη διάρκεια 1ης ύφεσης, τα χαρακτηριστικά της νόσου στην υποτροπή και τη χημειοευαισθησία, και πρότειναν προγνωστικά μοντέλα υπολογισμού κινδύνου εξέλιξης της νόσου μετά ΑΜΜΟ. Στην καθημερινή κλινική πρακτική οι ασθενείς υψηλού κινδύνου αντιμετωπίζονται με θεραπεία συντήρησης (ΘΣ) με brentuximab-vedotin, με μη επαρκώς καθορισμένα κριτήρια επιλογής αυτών που τελικά θα ωφεληθούν. ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ: Η ανάδειξη προγνωστικών παραγόντων από πραγματικά κλινικά δεδομένα ενός Ελληνικού Κέντρου για την έκβαση των ασθενών με Α/Υ ΛΗ μετά την ΑΜΜΟ και την κατασκευή προγνωστικού μοντέλου, με στόχο την επιλογή ασθενών που θα ωφεληθούν από ΘΣ με brentuximab-vedotin. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Μελετήθηκαν αναδρομικά 189 επάλληλοι ασθενείς (79 άρρενες, διάμεση ηλικία:32 έτη), που αντιμετωπίσθηκαν με ΑΜΜΟ για Α/Υ ΛΗ. Καταγράφηκαν: ηλικία, φύλο, ιστολογικός τύπος, κλινικό στάδιο, αριθμός προσβεβλημένων περιοχών, ύπαρξη εξωλεμφαδενικής, ογκώδους νόσου, Β συμπτωματολογίας και αιμοσφαιρίνης στην υποτροπή, χημειοθεραπευτικοί συνδυασμοί 1ης γραμμής και διάσωσης, αριθμός των θεραπειών διάσωσης, ακτινοθεραπεία και χημειοευαισθησία προ της AMMO. Η κατάσταση της νόσου προ της ΑΜΜΟ αξιολογήθηκε με αξονική τομογραφία (CT) και (PET/CT). Διενεργήθηκε μονοπαραγοντική ανάλυση με συνάρτηση επιβίωσης Kaplan-Meier. Πρωτεύον καταληκτικό σημείο ορίστηκε η επιβίωση ελεύθερης εξέλιξης νόσου (ΕΕΕΝ) από την ΑΜΜΟ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η μονοπαραγοντική ανάλυση κατέδειξε στατιστική σημαντικότητα για τους εξής παράγοντες: 1.κατάσταση νόσου μετά τη θεραπεία πρώτης γραμμής (p=0.002):όψιμη υποτροπή (>12 μηνών) έναντι πρώιμης υποτροπής/πρωτοπαθώς ανθεκτικής νόσου έναντι πρωτοπαθώς εξελισσόμενης νόσου (5-ετής ΕΕΕΝ:71.2%, 56.6%, 38.1%, αντίστοιχα), 2.Β-συμπτώματα στην υποτροπή (p=0.021) [5-ετής ΕΕΕΝ:60.9% (χωρίς), 40.4% (με)], 3.ανταπόκριση στην 1η διάσωση (p<0.0001), [5-ετής ΕΕΕΝ:67.1% [πλήρης ύφεση(ΠΥ)], 65.1% [μερική ύφεση(ΜΥ)/σταθερή νόσος(ΣΝ)], 19.9% [πρόοδος νόσου(ΠΝ)], 4.PET/CT προ AMMO στην πεντάβαθμη κλίμακα Deauville (D5PS) (p<0.0001),[5-ετήςΕΕΕΝ: 76.6%(D5PS:1-3), 62.2%(D5PS:4), 32.4%(D5PS:5), 5.χημειοευαισθησία (p<0.001)(5-ετής ΕΕΕΝ: 64.6% έναντι 23.9% για την χημειοανθεκτικότητα, 6.εκτίμηση της ύφεσης προ ΑΜΜΟ με κριτήρια CT (p<0.001) [5-ετής ΕΕΕΝ:70.5%(ΠΥ), 58.6%(ΜΥ), 39.7%(ΣΝ), 6.7%(ΠΝ)], 7.Αιμοσφαιρίνη στην υποτροπή ≤10.5g/dl έναντι μεγαλύτερης (p=0.037),[5-ετής ΕΕΕΝ: 22.2% έναντι 58.6%(άρρενες) και 38.5% έναντι 58.4%(θήλεα)]. Έγινε διαστρωμάτωση των ασθενών σε 4 κατηγορίες με διαφορετική έκβαση (p<0.0001) βάσει PET/CT και εκτίμησης νόσου με κριτήρια CT προ ΑΜΜΟ: α) ασθενείς σε ΠΥ με CT και PET/CT D5PS1-4 και σε ΜΥ και PET/CT D5PS 1-3 έχουν 5-ετή ΕΕΕΝ 83.3%. β) Ασθενείς με ΜΥ και PET/CT D5PS 4-5 έχουν 5-ετή ΕΕΕΝ 46.9%. γ) Ασθενείς με ΣΝ ανεξαρτήτως των ευρημάτων της PET/CT έχουν 5-ετή ΕΕΕΝ 41.2%. δ) Ασθενείς με ΠΝ με κριτήρια CT ανεξαρτήτως των ευρημάτων της PET/CT έχουν εξαιρετικά δυσμενή πρόγνωση (5-ετής ΕΕΕΝ 6.7%) (διάγραμμα). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Από την ανάλυση των δεδομένων της καθημερινής κλινικής πρακτικής (real world data) προκύπτει ότι η εκτίμηση του φορτίου της νόσου προ της ΑΜΜΟ με κριτήρια CT και PET/CT σε ασθενείς με Α/Υ ΛΗ μπορεί να καθορίσει την περαιτέρω θεραπευτική στρατηγική: Οι ασθενείς με ΠΝ με κριτήρια CT ανεξαρτήτως της PET/CT δεν πρέπει να οδηγούνται στην ΑΜΜΟ. Αντίθετα, οι ασθενείς σε ΠΥ με κριτήρια CT και PET/CT D5PS 1-4, και εκείνοι σε ΜΥ και PET/CT D5PS 1-3 έχουν άριστη πρόγνωση και δεν χρήζουν συντήρησης. Τελικώς, οι ασθενείς με ΣΝ ανεξαρτήτως της PET/CT και εκείνοι με ΜΥ και PET/CT D5PS 4-5 είναι εκείνοι που πιθανώς ωφελούνται από την ΘΣ με Brentuximab-vedotin.