ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Το πολλαπλούν μυέλωμα είναι η δεύτερη συχνότερη αιματολογική κακοήθεια και χαρακτηρίζεται από διήθηση του μυελού των οστών από μονοκλωνικά πλασματοκύτταρα και βλάβες σε όργανα-στόχους. Το ασυμπτωματικό πολλαπλούν μυέλωμα είναι μία ενδιάμεση κλινική οντότητα ανάμεσα στο MGUS και τη συμπτωματική νόσο, με πιθανότητα 10% εξέλιξη σε συμπτωματικό μυέλωμα ανά έτος. Η οστική νόσος είναι η συχνότερη εκδήλωση του μυελώματος, με το 90% των ασθενών να εμφανίζουν οστεολύσεις σε κάποιο στάδιο αυτής. Αυτό καταδεικνύει την αξία της απεικόνισης στη διάγνωση και διαχείριση των ασθενών αυτών. Η περιορισμένη ευαισθησία των κλασσικών απεικονιστικών μεθόδων για την ανίχνευση των οστεολύσεων οδήγησε στη χρήση της αξονικής τομογραφίας που μπορεί να ανιχνεύσει μικρές οστεολυτικές βλάβες μικρότερες από 5 χιλιοστά. Η έκθεση στην ακτινοβολία αποτελούσε βασικό περιοριστικό παράγοντα στην ευρεία χρήση αυτής της τεχνικής. Σύγχρονες όμως τεχνικές έχουν καταστήσει εφικτή την εκτίμηση όλου του σκελετού με χαμηλή δόση ακτινοβολίας (WBLDCT). Η εξέταση αυτή είναι ευρέως προσβάσιμη, γίνεται ταχύτατα και έχει πλέον ενταχθεί στα νεότερα διαγνωστικά κριτήρια του IMWG. ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ: Ο σκοπός της μελέτης ήταν να εκτιμηθεί ο ρόλος της WBLDCT στην ανίχνευση ασθενών με ασυμπτωματικό πολλαπλούν μυέλωμα που εξελίσσονται μόνο με οστική νόσο και χρήζουν άμεσης έναρξης αντιμυελωματικής αγωγής. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Η μελέτη εγκρίθηκε από το επιστημονικό συμβούλιο του νοσοκομείου και οι ασθενείς υπέγραψαν έντυπο ενημερωμένης συγκατάθεσης. Όλοι οι ασθενείς διαγνώσθηκαν με ασυμπτωματικό πολλαπλό μυέλωμα και εκτιμήθηκαν με διαδοχικά WBLDCT από τον Ιούλιο του 2013 έως και τον Μάρτιο 2020. Οι αξιολογήσεις έγιναν κατά τη διάγνωση, ,μετά από ένα έτος μετά και μία φορά το χρόνο ακολούθως. Οι ασθενείς που αναλύθηκαν είχαν τουλάχιστον δύο διαδοχικές απεικονίσεις. Όλες οι απεικονίσεις αξιολογήθηκαν από δύο έμπειρους ακτινολόγους. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Προοπτικά εκτιμήθηκαν 100 ασθενείς με ασυμπτωματικό πολλαπλούν μυέλωμα (μέση ηλικία διάγνωσης τα 61 έτη, εύρος 40-86, 52 γυναίκες και 48 άντρες). Ο μέσος αριθμός των WBLDCT που διενεργήθηκαν ήταν 2.5 (εύρος 2-5). Συνολικά, 31 ασθενείς εμφάνισαν πρόοδο σε συμπτωματική νόσο, 10 εκ των οποίων μόνο με οστική νόσο που εντοπίστηκε στο προγραμματισμένο WBLDCT. Ο μέσος χρόνος προόδου σε συμπτωματική νόσο για όλους τους ασθενείς δεν έχει επιτευχθεί , ενώ ο μέσος χρόνος για όσους εμφάνισαν πρόοδο νόσου συμπεριλαμβανομένης και της υποομάδας της προόδου μόνο με οστική νόσο ήταν 22 μήνες (95% CI: 3.4-40.6). Όλοι οι ασθενείς με συμπτωματική νόσο ξεκίνησαν άμεσα θεραπεία και το διάστημα έως την πρόοδο της νόσου ήταν 52 μήνες (CI: 34.5-69.5), ενώ το αντίστοιχο διάστημα για την υποομάδα της οστικής νόσου δεν έχει ακόμα επιτευχθεί. 29 εκ των ασθενών που προόδευσαν ήταν ζωντανοί τη στιγμή της ανάλυσης, ενώ από τους 2 ασθενείς που κατέληξαν κανείς δεν είχε κάνει πρόοδο νόσου μόνο με οστεολύσεις. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Συμπερασματικά, η μελέτη αυτή ανέδειξε πως το WBLCT μπορεί να εντοπίσει πρώιμα οστεολύσεις στο 10% των ασυμπτωματικών ασθενών με αποτέλεσμα οι ασθενείς αυτοί να ξεκινούν άμεσα αντιμυελωματική αγωγή για την αποφυγή περαιτέρω επιπλοκών της νόσου. Οι διαδοχικές WBLDCT μπορούν να προσδιορίσουν την πρώιμη εξέλιξη σε συμπτωματική νόσο, συμβάλλοντας έτσι στη καλύτερη παρακολούθηση των ασθενών με ασυμπτωματικό πολλαπλό μυέλωμα.

Abstract ID
111

Συγγραφέας