ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ BRENTUXIMAB VEDOTIN ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ESHAP ΩΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟ/ΥΠΟΤΡΟΠΙΑΖΟΝ ΛΕΜΦΩΜΑ HODGKIN

EΙΣΑΓΩΓΗ: Οι ασθενείς με ανθεκτικό/υποτροπιάζον (Α/Υ) λέμφωμα Hodgkin (ΛΗ) που δεν ανταποκρίνονται στη χημειοθεραπεία (ΧΜΘ) διάσωσης έχουν πτωχή πρόγνωση. Η χημειοευαισθησία με συμβατική απεικόνιση και η ανταπόκριση με βάση την τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET/CT) αποτελούν τους πλέον βασικούς προγνωστικούς παράγοντες για την έκβαση της αυτόλογης μεταμόσχευσης προγονικών αιμοποιητικών κυττάρων (ΑΜΜΟ). ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ: Η τρέχουσα κλινική πρακτική του Κέντρου μας για τους ασθενείς με Α/Υ ΛΗ, οι οποίοι δεν κρίνονται χημειοευαίσθητοι μετά την 1η θεραπεία διάσωσης με 2 κύκλους IGEV, είναι η εφαρμογή του συνδυασμού του μονοκλωνικού αντισώματος Brentuximab Vedotin με το χημειοθεραπευτικό σχήμα ESHAP (BRESHAP) Χ 2-4 κύκλους. Σκοπός της μελέτης είναι η καταγραφή της εμπειρίας μας ως προς την αποτελεσματικότητα του ως άνω συνδυασμού. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: 10 ασθενείς με διάμεση ηλικία 24 έτη πάσχοντες από Α/Υ ΛΗ έλαβαν ως δεύτερη θεραπεία διάσωσης BRESHAP. Πέντε εξ αυτών παρουσίαζαν πρωτοπαθώς ανθεκτική νόσο, ενώ οι υπόλοιποι όψιμη υποτροπή. Επτά είχαν λάβει ABVD ως αρχική θεραπεία και τρεις ABVD/BEACOPP και ακολούθως IGEV ως 1η θεραπεία διάσωσης. Τo κριτήριο για τη χορήγηση του συνδυασμού BRESHAP ως 2η διάσωση ήταν η μη επαρκής ανταπόκριση στη 1η διάσωση με IGEV [ανθεκτική (SD) ή προοδεύουσα (PD) νόσος με συμβατική απεικόνιση ή/και παραμονή εντόνως θετικού PET (Deauville 5)]. Όλοι οι ασθενείς προγραμματίσθηκαν να λάβουν συντήρηση με BV μετά την ΑΜΜΟ, εφ’ όσον δεν παρουσίαζαν PD. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Από τους 10 ασθενείς που έλαβαν BRESHAP, οι 3 παρουσίαζαν PD και οι 7 SD μετά τη χορήγηση IGEV. Επτά από τους 10 ασθενείς (70%) ανταποκρίθηκαν: δύο με PD επέτυχαν πλήρη και μερική ύφεση, αντίστοιχα, ενώ ο τρίτος παρουσίασε εξέλιξη νόσου μετά το BRESHAP. Aπό τους 7 ασθενείς με SD μετά το IGEV, τρεις επέτυχαν πλήρη, δύο μερική ύφεση, ενώ δύο παρέμειναν με σταθερή νόσο. Στους 5 εκ των 10 ασθενών (50%) επιτεύχθηκε αρνητικό PET/CT(D5PS:≤3) μετά το BRESHAP και προ της ΑΜΜΟ. 'Ενας από τους τρείς ασθενείς που δεν ανταποκρίθηκαν στο BRESHAP απεβίωσε εκ νόσου πριν υποβληθεί σε ΑΜΜΟ. Μετά την ΑΜΜΟ, 7/9 ασθενείς (77.7%) είχαν αρνητικό PET/CT. Με διάμεσο χρόνο παρακολούθησης 13 μηνών από την ΑΜΜΟ, οι 8/9 ασθενείς παραμένουν χωρίς να παρουσιάσουν εξέλιξη του νοσήματος. Η ασθενής που υποτροπίασε δεν είχε ανταποκριθεί στο BRESHAP προ της ΑΜΜΟ. Τα χαρακτηριστικά των ασθενών και η ανταπόκρισή τους στο θεραπευτικό πλάνο αναφέρονται στον πίνακα. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Από τα αρχικά αποτελέσματα καταδεικνύεται ότι οι ασθενείς με Α/Υ ΛΗ επιτυγχάνουν υψηλά ποσοστά ανταπόκρισης (70%) στο BRESHAP ως 2η γραμμή θεραπείας διάσωσης. Φαίνεται δε, ότι οι ανταποκρινόμενοι ασθενείς έχουν ευνοϊκή μακροχρόνια έκβαση εφόσον λαμβάνουν θεραπεία συντήρησης με BV μετά την ΑΜΜΟ. Τα δεδομένα αυτά χρήζουν επιβεβαίωσης από μεγαλύτερη σειρά ασθενών.