ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΙΜΟΡΡΟΦΙΛΙΚΗΣ ΑΡΘΡΟΠΑΘΕΙΑΣ ΜΕ ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ (ΜΤ) - ΝΕΟΤΕΡΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ

EΙΣΑΓΩΓΗ: Η Μαγνητική Τομογραφία (MT) αποτελεί την απεικονιστική εξέταση εκλογής για τον έλεγχο των αρθρώσεων, επειδή προσφέρει καλύτερη ανάλυση αντίθεσης για τα μαλακά μόρια, το χόνδρο , τα υποχόνδρινα οστά και το μυελό των οστών, ενώ έχει αυξημένη ευαισθησία στην ανίχνευση παραμαγνητικών ουσιών που περιέχουν σίδηρο, όπως η αιμοσιδηρίνη. Για το λόγο αυτό, αποτελεί πλέον εξέταση αναφοράς, τόσο σε κλινικό όσο και σε ερευνητικό επίπεδο για την απεικόνιση των δομικών διαταραχών των αρθρώσεων και τη διαχρονική παρακολούθηση αυτών, σε ασθενείς με αιμορροφιλία. Πρέπει όμως να σημειωθεί, ότι πρόκειται για χρονοβόρο απεικονιστική τεχνική. ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ: α) Η σύγκριση του συμβατικού πρωτοκόλλου ΜΤ με την τεχνική ακολουθίας GRE πολλαπλών ήχων (mGRE) για την ανίχνευση εναπόθεσης αιμοσιδηρίνης (ΕΑ) στις ποδοκνημικές αρθρώσεις αιμορροφιλικών ασθενών β) Η συσχέτιση της ΕΑ με τις οστεοχόνδρινες αλλοιώσεις, τον αριθμό και την χρονιότητα των αιμάρθρων. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Μελετήθηκαν τριάντα-τέσσερεις ποδοκνημικές αρθρώσεις σε 17 αιμορροφιλικά αγόρια, ηλικίας 8-18 ετών. Η μελέτη ήταν προοπτική και χρησιμοποιήθηκε μαγνητικός τομογράφος 3.0 Τ με χρήση ακολουθίας mGRE αλλά και το συμβατικό πρωτόκολλο MT (T1 ΤSE, T2 TSE και με τις STIR ή SPAIR ακολουθίες). Η αξιολόγηση των απεικονίσεων για την ΕΑ, ύπαρξη υγρού και οστεοχόνδρινες αλλοιώσεις αξιολογήθηκε από δυο διαφορετικούς ακτινολόγους με εξειδίκευση στη μελέτη του μυοσκελετικού συστήματος και από ένα γενικό ακτινολόγο, οι οποίοι δε γνώριζαν το κλινικό ιστορικό αιμάρθρων των ασθενών. Η τελική διάγνωση και η σταδιοποίηση της ΕΑ, βασίστηκε στην από κοινού διάγνωση των δύο μυοσκελετικών ακτινολόγων (με βάση τα κριτήρια ISPG-MRI scoring scale). ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: α) Όσον αφορά την εναπόθεση αιμοσιδηρίνης, η mGRE ακολουθία ήταν πιο αποτελεσματική από το συμβατικό πρωτόκολλο ΜΤ για όλους τους παρατηρητές, η υπεροχή της όμως ήταν στατιστικά σημαντική μόνο για τον γενικό ακτινολόγο (p<0.01). Αντίθετα, το συμβατικό πρωτόκολλο ΜΤ ήταν πιο ευαίσθητο στην ανίχνευση υγρού εντός της αρθρικής κοιλότητας (p<0.05), ενώ ο συνδυασμός των δύο πρωτοκόλλων ήταν ο βέλτιστος για την ανάδειξη ίνωσης/υπερτροφίας του αρθρικού υμένα β) Οι οστεοχόνδρινες αλλοιώσεις ήταν πιο συχνές σε αρθρώσεις ασθενών με βαριά ή μέτρια ΕΑ (p<0.001), συγκριτικά με τις αρθρώσεις με ήπια ή καθόλου ΕΑ γ) ΕΑ παρατηρήθηκε συχνότερα σε αρθρώσεις με ιστορικό > 2 αιμάρθρων (p<0.05), καθώς και σε αρθρώσεις όπου το τελευταίο αίμαρθρο συνέβη σε χρονικό διάστημα μικρότερο της πενταετίας. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η mGRE ακολουθία ΜΤ είναι ιδιαίτερα χρήσιμη και πιο αξιόπιστη από το συμβατικό πρωτόκολλο ΜΤ για την ανίχνευση ΕΑ. Ο συνδυασμός εξάλλου συγκεκριμένων ακολουθιών του συμβατικού πρωτοκόλλου ΜΤ και της mGRE φαίνεται ότι βελτιώνει σημαντικά την ευαισθησία της ΜΤ για την ανίχνευση ευρέος φάσματος διαταραχών των αρθρώσεων ασθενών με αιμορροφιλία, μειώνοντας παράλληλα το χρονικό διάστημα που απαιτείται για την ολοκλήρωση της εξέτασης. Ο αριθμός αλλά και η χρονιότητα των αιμάρθρων τέλος, φαίνεται να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο σε σχέση με την εναπόθεση αιμοσιδηρίνης στις αρθρώσεις ασθενών με αιμορροφιλική αρθροπάθεια.