ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΟΥ ΙΝΩΔΟΛΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ ΑΠΟ ΜΗ-ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΛΙΠΩΔΗ ΝΟΣΟ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ (ΜΑΛΝΗ)

EΙΣΑΓΩΓΗ: Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος (ΜΑΛΝΗ) αποτελεί τη συχνότερη αιτία παθολογικής αύξησης των αμινοτρανσφερασών. Ο επιπολασμός της νόσου φτάνει στο 25% του ενήλικου πληθυσμού παγκοσμίως (Norbert et al. 2018). Οι πάσχοντες από ΜΑΛΝΗ παρουσιάζουν αυξημένα ποσοστά θνητότητας, η οποία συνδέεται κυρίως με καρδιαγγειακά αίτια (Charlton et al. 2011). Ο αυξημένος καρδιαγγειακός κίνδυνος έχει συσχετιστεί με την παρουσία διαταραχών του αιμοστατικού μηχανισμού, παρότι τα αποτελέσματα για την παρουσία ή μη προθρομβωτικού προφίλ είναι αντικρουόμενα (Stine et al, 2017). ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ: Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση των διαταραχών της ινωδόλυσης σε ασθενείς με ΜΑΛΝΗ. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Συμπεριλήφθηκαν 50 ασθενείς με υπερηχογραφικά διαπιστωμένη ΜΑΛΝΗ (άρρενες: 48%, μέση ηλικία: 56+/-12.2 έτη, μέσο BMI: 28.2+/-3.9, FIB4: 70%<1.45, 30% 1.45-3.25, 0>3.25, ΜΑΛΝΗ: 56%, Μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα: 44%). Εξαιρέθηκαν ασθενείς με κίρρωση, ιογενή/άλλη δευτεροπαθή ηπατίτιδα, ιστορικό κατάχρησης οινοπνεύματος, ιστορικό συγγενούς ή επίκτητης θρομβοφιλίας, ενεργό λοίμωξη, νεοπλασματική νόσο καθώς και νοσηλευόμενοι ασθενείς και έγκυες γυναίκες. Καταγράφηκαν τα επιδημιολογικά και βιομετρικά στοιχεία των ασθενών, δεδομένα σχετικά με την παρουσία παραγόντων μεταβολικού κινδύνου από το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, εργαστηριακές εξετάσεις (ηπατική βιοχημεία, τιμές αιμοπεταλίων) και έγινε υπολογισμός του σκορ Fibrosis-4 (FIB-4). Μετρήθηκαν κλασσικές παράμετροι της αιμόστασης (PT, APTT, INR, ινωδογόνο) και παράγοντες ινωδόλυσης (fXIII, D-dimers, PAI-1) καθώς και η φερριτίνη ορού. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Όλοι οι ασθενείς είχαν φυσιολογικές τιμές fXIII. Δεν παρατηρήθηκαν αυξημένες τιμές PAI-1. 11/50 ασθενείς παρουσίαζαν παθολογικές τιμές D-dimers. Με χρήση μοντέλων λογιστικής παλινδρόμησης, μελετήθηκε η συσχέτιση των χαρακτηριστικών των ασθενών με τις παθολογικές τιμές D-dimers. Μόνο το κάπνισμα φάνηκε να επηρεάζει την παρουσία αυξημένων τιμών σε στατιστικά σημαντικό βαθμό (p<0.05). Στον πίνακα 1 φαίνεται η επίδραση των χαρακτηριστικών των ασθενών στο λόγο πιθανοτήτων εμφάνισης παθολογικών D-dimers (odds ratio). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Στους ασθενείς με ΜΑΛΝΗ έχει περιγραφεί μια διαταραχή ισορροπίας ανάμεσα σε προπηκτικούς και αντιπηκτικούς παράγοντες που μπορεί να οδηγήσει σε υπερπηκτικό προφίλ. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι το ινωδολυτικό σύστημα δεν φαίνεται να επηρεάζεται σημαντικά και συμβάλλει, αλλά σε μικρότερο βαθμό στην εκδήλωση αυτού του φαινοτύπου.