ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΔΕΙΚΤΗ (ΔΥΣ-)ΜΥΕΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΑΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΜΥΕΛΟΔΥΣΠΛΑΣΤΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

EΙΣΑΓΩΓΗ: Ο ανοσοφαινοτυπικός δείκτης δυσμυελοποίησης DMI (dys-myelopoiesis index) είναι μία μαθηματική έκφραση, που ενσωματώνει εκφράσεις αντιγόνων επιφανείας και ποσοστά υποπληθυσμών σχετιζόμενων με την ωρίμανση και διαφοροποίηση των κοκκιοκυττάρων στον μυελό των οστών, σχετίζεται αντιστρόφως με τον βαθμό δυσμυελοποίησης και μπορεί να αποτελέσει πρόσθετο διαγνωστικό εργαλείο για την διάγνωση των ασθενών με Μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο (ΜΔΣ)(1). Ο DMI προκύπτει από την σχέση: log10 [MFI CD16 CD16+GRANULOCYTES x MFI CD11b CD16+GRANULOCYTES x (CD16+GRANULOCYTES (%) / MYELOID PROGENITORS (%)) x (MFI CD45 CD16+GRANULOCYTES / MFI CD45 LYMPHOCYTES. ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η αξιολόγηση της προγνωστικής αξίας του ανοσοφαινοτυπικού δείκτη δυσμυελοποίησης DMI για την ολική επιβίωση των ασθενών με ΜΔΣ. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Από το 2011 έως το 2013 συλλέχθηκαν και εξετάστηκαν με κυτταρομετρία ροής 84 δείγματα μυελού ασθενών με ΜΔΣ(1). Από αυτούς, δεδομένα επιβίωσης έχουν συλλεχθεί για τους 47, 16 έχουν διακόψει την παρακολούθησή τους και οι υπόλοιποι 21 παρακολουθούνται σε άλλα νοσοκομεία. Ο DMI υπολογίστηκε για κάθε ασθενή και η προγνωστική του αξία εκτιμήθηκε με την χρήση Kaplan Μeier καμπυλών επιβίωσης και cox regression ανάλυσης για την συνεκτίμηση του DMI σε ένα προγνωστικό μοντέλο που συμπεριλάμβανε επιδημιολογικούς και προγνωστικούς δείκτες των ασθενών. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Το μοντέλο αναλογικού κινδύνου του Cox για την επιβίωση των ασθενών με αρχικές συνιστώσες την ηλικία, το φύλο, τον αριθμό των περιφερικών κυτταροπενιών αλλά και τα προγνωστικά score των ασθενών (WPSS, IPSS, IPSS-R) κατέληξε σε 3 μεταβλητές (backward stepwise analysis) : IPSS, IPSS-R, DMI (Sig. 0.036). Η ανάλυση επιβίωσης ανέδειξε στατιστικά σημαντικές διαφορές και στην περίπτωση που μελετήθηκε μία τιμή-κατώφλι του DMI για τον σχηματισμό 2 υποομάδων ασθενών αλλά και στην περίπτωση 3 υποομάδων. Ο DMI φαίνεται να κατέχει προγνωστική αξία και για υποκατηγορίες ασθενών διαφορετικού προγνωστικού κινδύνου (ποσοστά βλαστών 0-4,99%, 5-9,99%, >10%). Η ανάλυση έγινε για τα πραγματικά δεδομένα επιβίωσης και επαναλήφθηκε ενσωματώνοντας τους ασθενείς που απώλεσαν την παρακολούθηση, βάση των στοιχείων τελευταίας επικοινωνίας. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης ήταν παρόμοια είτε το δείγμα αφορούσε στην διάγνωση είτε σε εξέταση follow-up. Αντιθέτως δεν ίσχυε το ίδιο για 9 ασθενείς οι οποίοι είχαν λάβει θεραπεία με αζακυτιδίνη. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Προτείνουμε ότι ο DMI θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο ως διαγνωστικό εργαλείο αλλά, επί επιβεβαίωσης των ανωτέρω αποτελεσμάτων και σε μεγαλύτερες ομάδες ασθενών, θα μπορούσε να αποτελέσει και έναν προγνωστικό δείκτη για τους ασθενείς με ΜΔΣ στην καθ’ημέρα κλινική πράξη. (1)Evgenia Verigou, Polixeni Lampropoulou, Nikoletta Smyrni, Georgia Kolliopoulou, George Sakellaropoulos, Ioannis Starakis, Panagiotis Zikos, Elena Solomou, Argiris Symeonidis and Marina Karakantza, “Evaluation of a Bone Marrow Dysmyelopoiesis Immunophenotypic Index for the Diagnosis and Prognosis of Myelodysplastic Syndromes”, Cardiovascular & Hematological Disorders-Drug Targets (2015) 15: 148.