ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΔΙΑΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΜΟΡΙΩΝ PD-1 ΚΑΙ PD-L1 ΣΕ ΜΟΝΟΠΥΡΗΝΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ: ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΩΝ ΣΤΟ ΓΟΝΙΔΙΟ KRAS ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

Εισαγωγή: Ένα από τα πιο καλά μελετημένα μονοπάτια ανοσολογικής διαφυγής των καρκινικών κυττάρων αποτελεί το μονοπάτι PD-L1/PD-1. H ύπαρξη μεταλλάξεων στο KRAS στον όγκο, μπορεί να ενισχύσει την έκφραση του PD-L1, με αποτέλεσμα να εντείνεται η ανοσοκαταστολή. Μέχρι πρόσφατα, η μελέτη της ανοσολογικής απάντησης επικεντρωνόταν στο μικροπεριβάλλον του όγκου. Ωστόσο, αναγνωρίζεται ότι οι όγκοι προκαλούν εκτεταμένη διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος και στην περιφέρεια.

Σκοπός: Η μελέτη για πρώτη φορά, σε επίπεδο RNA της έκφρασης των μορίων PD-1 και PD-L1 στα ΜΚΠΑ, η διερεύνηση της συσχέτισής τους με την ύπαρξη σωματικών μεταλλάξεων στο γονίδιο KRAS και η ανάλυση της προγνωστικής τους αξίας για τους ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνωμα πνεύμονα (ΜΜΚΠ).

Μέθοδοι: Συμπεριελήφθησαν συνολικά 128 ασθενείς με ΜΜΚΠ οι οποίοι έλαβαν θεραπεία πρώτης γραμμής στην Παθολογική Ογκολογική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου. Απομονώθηκαν ΜΚΠΑ και έγινε ομογενοποιήση και απομόνωση ολικού RNA. Έπειτα αναπτύχθηκε μέθοδος ποσοτικής PCR σε πραγματικό χρόνο για τη μελέτη των γονιδίων ενδιαφέροντος. Ως γονίδιο αναφοράς χρησιμοποιήθηκε το PGK1 και υπολογίστηκαν οι μονάδες σχετικής έκφρασης 2^-ΔCT των γονιδίων στόχων και ακολούθησε στατιστική ανάλυση.

Αποτελέσματα: Η έκφραση των μορίων PD-1 (P=0.027) και PD-L1 (P=0.022) στα ΜΚΠΑ των ασθενών συσχετίζεται θετικά με την ηλικία. Βρέθηκε αυξημένη έκφραση του PD-L1 σε ΜΚΠΑ από γυναίκες ασθενείς (P=0.014) και πρώην καπνιστές (P=0.022). Δεν βρέθηκε στατιστικώς σημαντική σχέση μεταξύ της έκφρασης των μορίων στόχων PD-1 και PD-L1 στα ΜΚΠΑ, με την παρουσία μεταλλάξεων στο γονίδιο KRAS στα δείγματα καρκινικού ιστού των ασθενών. Σύμφωνα με την ανάλυση επιβίωσης κατά Kaplan-Meier, βρέθηκε ότι οι ασθενείς με θετική έκφραση του PD-L1 στα ΜΚΠΑ έχουν στατιστικώς σημαντικά αυξημένο διάστημα ολικής επιβίωσης (OS) σε σχέση με τους ασθενείς με αρνητική έκφραση του PD-L1 στα ΜΚΠΑ (P=0.009).

Συμπεράσματα: H έκφραση του PD-L1 στα ΜΚΠΑ θα μπορούσε να αποτελέσει έναν μη επεμβατικά προσδιορίσιμο βιοδείκτη ευμενούς πρόγνωσης για τους ασθενείς με ΜΜΚΠ.