ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΙ ΚΛΙΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΚΑΚΟΗΘΕΣ ΜΕΣΟΘΗΛΙΩΜΑ ΥΠΕΖΩΚΟΤΑ: H ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΜΑΣ

Εισαγωγή:

Το κακόηθες μεσοθηλίωμα παραμένει ένα νόσημα με φτωχή πρόγνωση και 5ετή επιβίωση 10%. Βάσει της μελέτης Checkmate 743, η διπλή ανοσοθεραπεία με nivolumab/ipilimumab αποτελεί πλέον καθιερωμένη θεραπεία στην 1^η γραμμή από το 2021 στην Ευρώπη, με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στα μη επιθηλιοειδή μεσοθηλιώματα.

Σκοπός:

Σκοπός της μελέτης ήταν η καταγραφή κλινικών χαρακτηριστικών και δεδομένων επιβίωσης για τους ασθενείς με κακόηθες μεσοθηλίωμα στο κέντρο μας και κατά πόσο έχει αλλάξει η θεραπεία στην 1^η γραμμή μετά την εισαγωγή της ανοσοθεραπείας στο θεραπευτικό αλγόριθμο.

Μέθοδοι:

Έγινε συλλογή δημογραφικών και κλινικών δεδομένων, χαρακτηριστικών της νόσου καθώς και δεδομένων επιβίωσης ανατρέχοντας σε ιατρικούς φακέλους ασθενών με κακόηθες μεσοθηλίωμα που διαγνώσθηκαν και έλαβαν ογκολογική θεραπεία στην Β’ Παθολογική Κλινική του ΠΓΝ Αττικόν από το 2011 και μετά. H στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με το SPSS 25. Τα δεδομένα συγκρίθηκαν χρησιμοποιώντας το Fisher’s Exact test και οι συσχετίσεις εκτιμήθηκαν χρησιμοποιώντας μη παραμετρικά τεστ.

Αποτελέσματα:

Στη μελέτη συμμετείχαν 27 ασθενείς. Η μέση ηλικία διάγνωσης ήταν 70,7 έτη, 25 (92.6%) ήταν άνδρες, 26 (96.3%) είχαν ECOS Performance Status (PS) 0 ή 1 και 81.8% ήταν ενεργοί ή πρώην καπνιστές. Επιπλέον, 22 ασθενείς (81.5%) είχαν επιθηλιοειδή τύπο, 3 ασθενείς (11.1%) είχαν σαρκωματοειδή και ένας ασθενής (3.7%) είχε διφασικό. Οκτώ ασθενείς (29%) είχαν μεταστάσεις (απομακρυσμένες ή στον άλλο πνεύμονα) κατά τη διάγνωση. Οκτώ ασθενείς διαγνώσθηκαν πριν το 2021, οπότε και έλαβαν 1^ης γραμμής χημειοθεραπεία με πλατίνα/πεμετρεξίδη. Από τους υπόλοιπους 19 ασθενείς, μόνο οι 8 (42%) έλαβαν nivolumab/ipilimumab ως θεραπεία 1^ης γραμμής. Οι τρεις από αυτούς είχαν μη επιθηλιοειδή υπότυπο. Σε 25 ασθενείς ήταν αξιολογήσιμη η ανταπόκριση στη θεραπεία 1^ης γραμμής. Από τους 6 ασθενείς που έλαβαν ανοσοθεραπεία και είχαν αξιολογήσιμη ανταπόκριση, μόνο ένας είχε πρόοδο νόσου ως καλύτερη ανταπόκριση στη θεραπεία. Δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά ως προς την ανταπόκριση μεταξύ των ασθενών που έλαβαν χημειοθεραπεία και ανοσοθεραπεία στη 1^η γραμμή (p=0.6). Από τους δημογραφικούς παράγοντες, το καλό ECOG PS σχετίσθηκε με καλύτερη ανταπόκριση στην 1^η γραμμή (p=0.04). Από τους 8 ασθενείς που έλαβαν ανοσοθεραπεία, οι 4 (50%) εμφάνισαν αυτοάνοσες ανεπιθύμητες ενέργειες.

Συμπεράσματα

Μετά τη εισαγωγή της διπλής ανοσοθεραπείας στον θεραπευτικό αλγόριθμο του κακοήθους μεσοθηλιώματος, λιγότεροι από τους μισούς ασθενείς έλαβαν ανοσοθεραπεία στην 1^η γραμμή στο κέντρο μας. Πιθανώς αυτό αντανακλά τα αποτελέσματα της υποανάλυσης της Checkmate 743 για την καλύτερη αποτελεσματικότητα της ανοσοθεραπείας στους μη επιθηλιοεδείς υποτύπους.