ΤΕΡΑΤΩΜΑ ΟΡΧΕΟΣ ΣΕ ΕΝΗΛΙΚΑ ΜΕ ΜΕΤΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΠΕΡΙΤΟΝΑΙΟ. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΝΟΣ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ.

Εισαγωγή

Τα τερατώματα όρχεος σε ενήλικα άρρενα άτομα αποτελούν το 2,7-7% των κακοήθων νεοπλασμάτων των γεννητικών κυττάρων με επιθετική βιολογική συμπεριφορά και εκδήλωση μεταστατικών εστιών και εμφανίζονται είτε ως μεμονωμένες οντότητες, είτε συνηθέστερα στα πλαίσια ενός μικτού όγκου όρχεος των γεννητικών κυττάρων.

Σκοπός

Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο να παρουσιάσει το περιστατικό ενός ογκολογικού ασθενή 37 ετών με αύξηση των επιπέδων της β- χοριακής γοναδοτροπίνης και παρουσία μάζας στον όρχι και τον οπισθοπεριτοναϊκό χώρο. Η λήψη βιοψίας και η ιστολογική ταυτοποίηση δεν κατέστησαν δυνατές λόγω ευθρυπτότητας και αγγειοβρίθειας της μάζας. Ο ασθενής με συγκατάθεσή του έλαβε σχήμα τεσσάρων κύκλων χημειοθεραπείας και σε δεύτερο χρόνο υποβλήθηκε σε ορχεκτομή και εκτομή της μάζας του οπισθοπεριτοναίου.

Μέθοδοι

Παρελήφθη χειρουργικό παρασκεύασμα δεξιάς ορχεκτομής και χειρουργικό παρασκεύασμα εκτομής μάζας οπισθοπεριτοναίου, στα οποία ανερεύθησαν δύο υποστρόγγυλοι, πολύχωροι κυστικοί όγκοι οροβλεννώδους περιεχομένου, διαστάσεων 7,5x7x5 εκ. και 5 εκ. αντίστοιχα.

Αποτελέσματα

Η ιστολογική εξέταση κατέδειξε εικόνα συμβατή με κακοήθη όγκο εκ γεννητικών κυττάρων του τύπου του τερατώματος και παρουσία μεταστατικής εστίας ιδίου τύπου στο οπισθοπεριτόναιο. Αναγνωρίστηκαν ώριμοι ιστοί με προέλευση και από τα τρία εμβρυικά βλαστικά δέρματα, όπως πλακώδες επιθήλιο με πετάλια κερατίνης εξωδερμικής προελεύσεως, κύστεις με αναπνευστικού και γαστρεντερικού τύπου επιθήλιο και αδένες ενδοδερμικής προελεύσεως και παρουσία δεσμίδων μυικών ινών, λιπώδους ιστού και χόνδρου μεσοδερμικής προελεύσεως.

Συμπεράσματα

Στο παρόν περιστατικό αναγνωρίστηκαν ώριμοι ιστοί χωρίς κυτταρολογική ατυπία ή δυσπλασία. Το ενδεχόμενο παρουσίας ενός μικτού όγκου όρχεος των γεννητικών κυττάρων αποτελούμενου από τεράτωμα και επιμέρους υποτύπους κακοήθων όγκων, ανταποκρινόμενου στη χημειοθεραπεία, δεν μπορεί να αποκλειστεί. Ο συνδυασμός χειρουργικής εξαίρεσης και χημειοθεραπείας ως τρόπος θεραπευτικής προσέγγισης φαίνεται να συνοδεύεται από ικανοποιητική ανταπόκριση του ασθενούς.