Εισαγωγή: Οι ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο προστάτη(PrCa) κατηγοριοποιούνται ανάλογα με το φορτίο νόσου (low ή high volume) και την ύπαρξη σύγχρονων ή μετάχρονων μεταστάσεων. Ο de novo μεταστατικός PrCa είναι πρόκληση για τον Παθολόγο Ογκολόγο, τόσο στην αρχική του αντιμετώπιση, όσο και στη διαδοχή των θεραπειών.
Σκοπός: Η παρουσίαση ενός ενδιαφέροντος περιστατικού με ανταπόκριση στη συγχορήγηση Abiraterone και PARP αναστολέα
Παρουσίαση περιστατικού: O ασθενής (Α), άνδρας 67 ετών διαγνώσθηκε τον 10/2022 με συμπτωματικό denovo μεταστατικό ευνουχοευαίσθητο PrCa με πολλαπλές επώδυνες οστικές βλάβες σε ΘΜΣΣ, ΟΜΣΣ και πύελο και PSA 29 ng/ ml,Gleason 9(5+4). Ξεκίνησε, πέρα από LHRH αγωνιστή, χημειοθεραπεία με Docetaxel βάσει της μελέτης STAMPEDE και ακτινοβολήθηκε στα επώδυνα σημεία του σκελετού. Έλαβε 6 κύκλους χημειοθεραπείας -με την προσθήκη Carboplatin στους 3 τελευταίους λόγω οριακής επιδείνωσης απεικονιστικά-, με ανταπόκριση συμπτωματική και ορολογική (PSA 3.66 ng/ ml) και συνέχισε με Enzalutamide, με βάση το όφελος rPFS και OS από τη μελέτη ARCHES. Ωστόσο λόγω ασυμπτωματικής ορολογικής μόνο επιδείνωσης με διπλασιασμό του PSA σε 4 μήνες χορήγησης Enzalutamide,διενεργήθηκε NGS και διαπιστώθηκε παθογόνος μετάλλαξη στο γονίδιο PALB2 (εξώνιο 4, p.P240Lfs*39), οπότε και ο ασθενής ξεκίνησε θεραπεία με Olaparib. Παρόλα αυτά η βιοχημική επιδείνωση συνεχίστηκε για άλλους 3 μήνες οπότε, επί απουσίας σπλαγχνικής νόσου και συμπτωμάτων, αποφασίστηκε η προσθήκη Abiraterone βάσει του συνεργικού μηχανισμού δράσης και της μελέτης PROpel.
Αποτελέσματα: Ο ασθενής (Α) λαμβάνει το συνδυασμό Olaparib/Abiraterone για 16 μήνες, με εξαιρετική ανοχή και συνεχιζόμενη ορολογική ανταπόκριση και απεικονιστική σταθερότητα νόσου.
Συμπεράσματα: Η συγχορήγηση PARPi και Abiraterone στον μεταστατικό ευνουχοάντοχο PrCa αποτελεί μία νέα θεραπευτική επιλογή, βασιζόμενη στη συνεργικό μηχανισμό δράσης των φαρμάκων. Παρά την βραχεία ανταπόκριση στη χημειοθεραπεία αρχικά και την αντίσταση στη χορήγηση AR ανταγωνιστή και Olaparib διαδοχικά, τελικά η νόσος ανταποκρίνεται μακροχρόνια στο συνδυασμό, αποδεικνύοντας το όφελος του ακόμα και σε ανθεκτική σε προηγούμενους χειρισμούς νόσο.