Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ PET/CT PSMA ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΒΙΟΧΗΜΙΚΗ ΥΠΟΤΡΟΠΗ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ

Εισαγωγή: To PET/CT PSMA έχει υψηλότερη ακρίβεια στη διάγνωση υποτροπών και μεταστάσεων στον καρκίνο του προστάτη σε σχέση με τις κλασσικές ακτινολογικές μεθόδους. Ασθενείς με βιοχημική υποτροπή μετά από ριζική προστατεκτομή (ΡΠ) υποβάλλονται σε ακτινοθεραπεία (ΑΚΘ) και ορμονοθεραπεία. Ωστόσο, η αξονική τομογραφία και το σπινθηρογράφημα αποτυγχάνουν να εντοπίσουν τη θέση της νόσου.

Σκοπός: Ο ρόλος των ευρημάτων του PET/CT PSMA στην εξατομίκευση του σχεδιασμού ακτινοθεραπείας.

Μέθοδοι: Μελετήσαμε αναδρομικά 12 ασθενείς με βιοχημική υποτροπή (n=11 μετά από ΡΠ και n=1 ασθενής μετά από ΑΚΘ), η οποία διαπιστώθηκε 4-50 μήνες (διάμεση τιμή 15 μήνες) μετά τη θεραπεία. Η διάμεση ηλικία ήταν 69 έτη (60-79). To εύρος του μετεγχειρητικού PSA πριν από την έναρξη της θεραπείας κυμαινόταν από 0.1ng/ml έως 7.8ng/ml. Το Gleason Score των ασθενών κυμαινόταν από 6 έως 9, με διάμεση τιμή 8. Επιπλέον, εντοπίσαμε 2 ασθενείς με υψηλές τιμές PSA (20ng/mlκαι 128ng/ml) που είχαν παραπεμφθεί για ριζική ακτινοθεραπεία. Το εύρος παρακολούθησης ήταν 6 -15 μήνες.

Αποτελέσματα: Σε 6/14 (42.8%) ασθενείς ανιχνεύθηκε υποτροπή της νόσου στους επιχώριους πυελικούς λεμφαδένες, οπότε κατά την ΑΚΘ διάσωσης χορηγήθηκε εστιασμένα υψηλότερη δόση. Ολιγομεταστατική οστική νόσος εντοπίστηκε σε 3/14 ασθενείς (21.4%) και η νόσος συμπεριελήφθη στα πλαίσια “metastases directed therapy” (ΜDT). Ένας ασθενής (7.1%) παρουσίασε υποτροπή συγχρόνως σε περιοχικούς λεμφαδένες και στα οστά της πυέλου. Ο ασθενής που παρουσίασε βιοχημική υποτροπή μετά από ριζική ΑΚΘ διεγνώσθη με περιορισμένη λεμφαδενική νόσο, γεγονός που επέτρεψε την εντοπισμένη επανακτινοβόληση. Σε 3 από τους 14 (21.4%) ασθενείς ανιχνεύθηκε υποτροπή στη χειρουργική κοίτη του προστάτη, με αποτέλεσμα να χορηγηθεί υψηλότερη δόση στην αντίστοιχη περιοχή. Οι ασθενείς τέθηκαν σε αγωγή με ανάλογα LHRH, ενώ στους ασθενείς με ολιγομεταστατική νόσο προστέθηκε και η αμπιρατερόνη. Μέχρι σήμερα οι ασθενείς είναι ελεύθεροι βιοχημικής υποτροπής.

Συμπεράσματα: Το PET/CT PSMA αλλάζει το σχεδιασμό της ΑΚΘ στο σύνολο των ασθενών που αναλύθηκαν και κατευθύνει τους ορμονοθεραπευτικούς χειρισμούς.