Η αξία της 8-υδρόξυ-δεοξυγουανοσίνης (8-ΟΗdG) ως βιοδείκτης στους ασθενείς που υπεβλήθησαν σε ακτινοθεραπεία στον ΜΜΚΠ

Εισαγωγή: Η ιονίζουσα ακτινοβολία συνδέεται στενά με άμεση ή έμμεση βλάβη του DNA, όπως με την παραγωγή αντιδραστικών ειδών οξυγόνου (ROS), τα οποία με τη σειρά τους παράγουν προϊόντα βλάβης του DNA, όπως η 8-υδροξυ-2-δεοξυγουανοσίνη (8-OHdG).

Σκοπός: Σε αυτή τη μελέτη, στοχεύσαμε να διερευνήσουμε το σχηματισμό 8-OHdG μετά από ακτινοβόληση σε ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο (NSCLC) και τη χρήση του ως βιοδείκτη.

Μέθοδοι: Συμπεριλήφθηκαν δεκαέξι ασθενείς με πλακώδη και τριάντα έξι ασθενείς με μη πλακώδη παθολογία. Πραγματοποιήθηκε μια ενζυμικώς συνδεδεμένη ανοσοροφητική δοκιμασία (ELISA) πριν και μετά την ακτινοβολία.

Αποτελέσματα: Επιβεβαιώθηκε μια δοσοεξαρτώμενη σχέση: οι συγκεντρώσεις στο πλάσμα 8-OHdG ηταν αυξημένες στο σύνολο των ασθενών με ΜΜΚΠ και συγκεκριμένα με γραμμική συσχέτιση στη μη πλακώδη παθολογία. Στην πλακώδη ιστολογία, μετά από μια αρχική αύξηση, ακολούθησε σημαντική μείωση μετά από δόση ακτινοβολίας 20 Gy. Ο συνολικός ακτινοβολημένος όγκος καρκινικού όγκου πριν από τη θεραπεία (cm ³ ) συσχετίστηκε θετικά με τα επίπεδα 8-OHdG σε ασθενείς με πλακώδη ιστολογία. Κατά τη γραφική παράσταση της συγκέντρωσης πλάσματος της 8-OHdG σε δόση ακτινοβολίας 10 Gy στην αρχική τιμή, η AUC ήταν 0,873 (95% CI 0,614–0,984), p < 0,0001, με μια σχετική τιμή κριτηρίου >1378 ως αποκοπή (ευαισθησία 72.7%., ειδικότητα 100%). Κατά την κανονικοποίηση αυτής της αναλογίας σε BSA, η σχετική τιμή αποκοπής κριτηρίου ήταν >708 (ευαισθησία 100%, ειδικότητα 80%).

Συμπεράσματα: Φαίνεται ότι υπάρχει μια ισχυρή θετική σχέση μεταξύ της ιονίζουσας ακτινοβολίας καιΕπίπεδα 8-OHdG σε ασθενείς με ΜΜΚΠ. Συγκεκριμένα ασθενείς με πλακώδη παθολογία φαίνεται να έχουν τη μεγαλύτερη αύξηση και πιθανή προγνωστική σημασία σε αυτή την υποομάδα