Εισαγωγή: Οι φθοριοπυριμιδίνες (κυρίως 5-φθοριοουρακίλη, καπεσιταμπίνη) είναι αναπόσπαστο μέρος της θεραπείας του καρκίνου παχέος εντέρου και ορθού. H DPD είναι βασικό ένζυμο στο μεταβολισμό της 5-FU, κωδικοποιείται από το γονίδιο DPYD και οι ασθενείς με ανεπάρκειά του (5% στον γενικό πληθυσμό) εμφανίζουν αυξημένη τοξικότητα στη χορήγησή της. O έλεγχος της πιθανής ανεπάρκειας του συνιστάται από τον ΕΜΑ από τον 04/2020.

Σκοπός: Η καταγραφή της επίπτωσης των μεταλλάξεων του γονιδίου DYPD σε ασθενείς με καρκίνο εντέρου και ορθού στον Ελληνικό πληθυσμό.

Μέθοδοι: Στην μελέτη συμπεριλήφθηκαν ασθενείς που προσήλθαν στην Κλινική μας τα έτη 2020-2023 με την συγκεκριμένη κακοήθεια και ήταν υποψήφιοι προς έναρξη θεραπείας. Στους ασθενείς έγινε έλεγχος σε περιφερικό αίμα ή στοματικό επίχρισμα είτε με PCR είτε με NGS των μεταλλάξεων *2A, *13, c2846A>T και HapB3 του γονιδίου DPYD ή μόνο της *2Α.

Αποτελέσματα: Συνολικά εξετάστηκαν 113 ασθενείς, λευκής φυλής, Καυκάσιοι. Εξ αυτών, οι 68 ήταν άνδρες (59,6%) με μέση ηλικία διάγνωσης τα 69 έτη (εύρος 36-90 έτη). Η πλειονότητα των ασθενών ήταν σταδίου ΙΙ ή III (94%) με πρωτοπαθή εντόπιση στο παχύ έντερο (77%). Δύο ασθενείς εμφάνισαν σε ετεροζυγωτία μετάλλαξη του DPYD (1.77% επί του συνόλου των εξετασθέντων). Ο ένας διαγνώσθηκε με την c.2846A>T και ο άλλος με την HapB3 μετάλλαξη, ωστόσο έλεγχος για το σύνολο των μεταλλάξεων πραγματοποιήθηκε μόνο στο 50% των εξετασθέντων ασθενών. Και στους 2 χορηγήθηκε η φθοριοπυριμιδίνη σε μειωμένες δόσεις χωρίς να υπάρξουν σημαντικές παρενέργειες από το φάρμακο.

Συμπεράσματα: Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της μελέτης μας δείχνουν ότι το ποσοστό μεταλλάξεων του γονιδίου DPYD και αντίστοιχα η μερική ανεπάρκεια του ενζύμου DPD είναι στον ελληνικό πληθυσμό με καρκίνο παχέος εντέρου και ορθού, μικρότερο σε σχέση με αυτό που αναφέρεται στη βιβλιογραφία. Πιθανά η αναζήτηση στο 50% των ασθενών μόνο της καλύτερα μελετημένης μετάλλαξης *2A, να συνέβαλε σε αυτό.

Abstract ID
AA009

Συγγραφέας