ΣΥΣΤΗΜΑ ΟΠΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΕΤΕΡΟΓΕΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ, ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΕ ΡΑΔΙΟΓΟΝΙΔΙΩΜΑΤΑ (RADIOGENOMICS) ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΩΟΘΗΚΩΝ

Εισαγωγή: Ο επιθηλιακός καρκίνος των ωοθηκών (ΕΚΩ) αποτελεί έναν από τους πιο θανατηφόρους καρκίνους, κυρίως λόγω καθυστερημένης διάγνωσης αλλά και γενετικής ετερογένειας. Η εκτίμηση της ετερογένειας του ΕΚΩ αξιοποιώντας ακολουθίες παλμών μαγνητικής τομογραφίας (ΜΤ) με ταυτόχρονη γενετική αποτύπωση των περιοχών του όγκου (radiogenomics), αποτελεί πρόκληση και μπορεί να οδηγήσει σε εξατομικευμένη αντιμετώπιση.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η οπτικοποίηση των περιοχών διαφορετικής ετερογένειας του ωοθηκικού όγκου χρησιμοποιώντας ΜΤ και συσχέτιση αυτών με αντίστοιχες γενετικές παραλλαγές ή/και γονιδιακές υπογραφές, με τελικό σκοπό την ανάπτυξη ενός συστήματος πρόβλεψης της επιθετικότητας του όγκου.

Μέθοδοι: Μεταξύ των ετών 2018-2021, 25 ασθενείς με διαγνωσμένο υψηλόβαθμο ΕΚΩ υπεβλήθησαν σε προεγχειρητική ΜΤ. Δύο έμπειροι ακτινολόγοι στην γυναικολογική απεικόνιση, επέλεξαν διακριτές περιοχές βασιζόμενοι στην ακολουθία μοριακής διάχυσης και συγκεκριμένα, στις τιμές φαινομενικού συντελεστή (ADC cut-off value<0.9mm²/sec). Εφαρμόστηκε τεχνική τρισδιάστατης απεικόνισης του όγκου με χρωματική σήμανση των περιοχών ενδιαφέροντος, με το εξαγόμενο μοντέλο να συνεκτιμάται διεγχειρητικά και να λαμβάνονται βιοψίες από τις υποδεικνυόμενες περιοχές. Ακολούθησε ανεξάρτητη γονιδιακή ανάλυση των διακριτών περιοχών των όγκων με μαζική παράλληλη αλληλούχηση, καθώς δυνητικά μπορεί να εκφράζουν διαφορετικούς κλώνους κυττάρων.

Αποτελέσματα: Στο τρισδιάστατο μοντέλο ελήφθησαν βιοψίες για γονιδιακή ανάλυση από τις περιοχές του όγκου με διαφορετική απόχρωση, τα αποτελέσματα της οποίας βρίσκονται υπό επεξεργασία. Η ακρίβεια της κατηγοριοποίησης των ετερογενών περιοχών του όγκου, μέσω του αυτοματοποιημένου συστήματος ταξινόμησης, υπερβαίνει το 80% στις αρχικές μετρήσεις, υποστηρίζοντας τη χρησιμότητα του τρισδιάστατου μοντέλου στην ανάδειξη της μακροσκοπικής ετερογένειας του όγκου στο σύνολο του παρασκευάσματος. Επομένως, είναι δυνατή η στοχευμένη λήψη βιοψιών από περιοχές με διαφορετική κυτταροβρίθεια, οι οποίες στη συμβατική ιστολογική εξέταση πιθανά να μην αναγνωρίζονται.

Συμπεράσματα: Το τρισδιάστατο μοντέλο χρωματικής απεικόνισης του όγκου βασισμένο σε τιμές ADC μέσω μοριακής διάχυσης αναμένεται να βοηθήσει στη συσχέτιση των σημασιολογικών ραδιωμάτων διαφορετικών περιοχών του όγκου με τις γονιδιακές τους υπογραφές, με στόχο την εξατομίκευση των ασθενών με ΕΚΩ.