ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΜΕΘΥΛΙΩΣΗΣ ΟΓΚΟΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΩΝ ΓΟΝΙΔΙΩΝ ΣΤΟ CELL FREE DNA (cfDNA) ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΠΡΩΙΜΟ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ. ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΕΠΤΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ.

Εισαγωγή: Ο παγκρεατικός καρκίνος αποτελεί ένα μείζον πρόβλημα για τη δημόσια υγεία, αφού η πρόγνωση του παραμένει δυσμενής. Σκόπιμη κρίνεται η διερεύνηση νέων βιοδεικτών καρκίνου ικανών να παρέχουν πληροφορία για την πρόγνωση, την εκλογή της κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής καθώς και την ανταπόκριση των ασθενών στη θεραπεία.

Μέθοδοι: Τα δείγματα πλάσματος συλλέχθηκαν από 40 ασθενείς με εξαιρέσιμο καρκίνο παγκρέατος, 50 ασθενείς με προχωρημένη νόσο, πριν την έναρξη της επικουρικής θεραπείας και της πρώτης γραμμής θεραπείας, αντίστοιχα. Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκαν δείγματα ελέγχου 30 υγιών αιμοδοτών. Η απομόνωση του ελεύθερου κυκλοφορούντος DNA πραγματοποιήθηκε με ένα εμπορικά διαθέσιμο κιτ. Η ανίχνευση της μεθυλίωσης των ογκοκατασταλτικών γονιδίων καθώς και η ποσοτικοποίηση του cfDNA πραγματοποιήθηκαν με τη χρήση της ειδικής στη μεθυλίωση PCR πραγματικού χρόνου και μέσω της ποσοτικής PCR πραγματικού χρόνου (Alu-based real time PCR).

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η ανίχνευση της μεθυλίωσης των ογκοκατασταλτικών γονιδίων RASSF1a, APC, BRCA1, BRCA2 στο cell-free DNA ασθενών με πρώιμο και μεταστατικό καρκίνο παγκρέατος (n=40, n=50, αντίστοιχα). Επιπλέον στόχος της μελέτης είναι ο προσδιορισμός της συγκέντρωσης του cell free DNA στο πλάσμα και η συσχέτιση της συγκέντρωσης του με τα κλινικοπαθολογικά χαρακτηριστικά των ασθενών.

Αποτελέσματα: Τα γονίδια RASSF1a, APC, BRCA1 και BRCA2 ανιχνεύθηκαν μεθυλιωμένα σε υψηλά ποσοστά, τόσο στους ασθενείς με πρώιμη όσο και στους ασθενείς με μεταστατική νόσο. Ακολούθησε ανάλυση επιβίωσης όπου και βρέθηκε ότι ασθενείς με πρώιμο καρκίνο παγκρέατος με μη μεθυλιωμένα τα γονίδια RASSF1a, BRCA1 και BRCA2 έχουν μεγαλύτερο ελεύθερο υποτροπής διάστημα καθώς και μεγαλύτερο διάστημα ολικής επιβίωσης (OS) σε σχέση με εκείνους που έχουν μεθυλιωμένα τα παραπάνω γονίδια (p=0,023, p=0,001 και p= 0,050, αντίστοιχα). Επίσης, μεγαλύτερη ήταν και η ολική επιβίωση (OS) για τους ασθενείς με μη μεθυλιωμένα τα γονίδια BRCA1 και BRCA2 (p=0,001 και p=0,027, αντίστοιχα), στην ομάδα των μεταστατικών ασθενών. Από την κλινική αξιολόγηση της συγκέντρωσης του cfDNA πλάσματος, προκύπτει ότι η ασθενείς με υψηλή συγκέντρωση cfDNA στο πλάσμα (>=60ng/mL) παρουσιάζουν μικρότερο διάστημα ολικής επιβίωσης (OS).

Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα αυτά είναι προκαταρτικά και αναμένεται να γίνουν συσχετίσεις και με άλλα γονίδια, με διαφορετικές παραμέτρους σε μεγαλύτερο αριθμό ασθενών.