Εισαγωγή: Η κλασική κλασματοποιημένη ακτινοθεραπεία (CRT) εφαρμόζεται ευρέως για τη θεραπεία του υψηλού κινδύνου καρκίνου του προστάτη. Η ακτινοβόληση των πυελικών λεμφαδένων βελτιώνει τον έλεγχο της νόσου. Αν και οι θεραπευτικές οδηγίες υποστηρίζουν τη χρήση υποκλασματοποιημένης και επιταχυνόμενης ακτινοθεραπείας (HypoAR), αυτές απευθύνονται στον προστάτη και στις σπερματοδόχες κύστεις. Ταυτόχρονα, η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της HypoAR για την ακτινοβόληση των πυελικών λεμφαδένων παραμένουν ασαφείς.
Υλικά και μέθοδοι: Στην παρούσα μελέτη φάσης ΙΙ, αξιολογήσαμε την τοξικότητα και αποτελεσματικότητα της πυελικού HypoAR σε 22 ασθενείς με καρκίνο του προστάτη υψηλού κινδύνου. Το σχήμα ακτινοθεραπείας χορηγεί 14 διαδοχικά κλάσματα 3,67 Gy (σύνολο 51,38 Gy) στον προστάτη, 3,5 Gy (σύνολο 49 Gy) στις σπερματοδόχες κύστεις και 2,7 Gy (συνολικά 37,8 Gy) στους λεμφαδένες, με τη χρήση της τεχνικής ογκομετρικής διαμορφούμενης τοξοειδούς θεραπείας (VolumetricModulated Arc Therapy, VMAT). Επίσης, πραγματοποιήθηκε ραδιοβιολογική ανάλυση των ιστογραμμάτων δόσης-όγκου (DoseVolume Histograms, DVH) συγκριτικά με το κλασικό σχήμα.
Αποτελέσματα: Η κλινική μας εμπειρία δείχνει εντυπωσιακά χαμηλές πρώιμες και βραχυπρόθεσμες όψιμες τοξικότητες, χωρίς συμβάντα βαθμού III, μέσα σε μια μέση παρακολούθηση 30 μηνών. Μόνο μία βιοχημική υποτροπή καταγράφηκε 30 μήνες μετά την ακτινοβόληση. Στη ραδιοβιολογική ανάλυση, λαμβάνοντας υπόψη μια τιμή α/β=4 Gy και μια τιμή λ= 0,2 Gy/ημέρα για όψιμες αντιδράσεις, όλες οι συγκρίσεις προέβλεπαν σημαντικά χαμηλότερη τοξικότητα για το σχήμα HypoAR (τιμή p<0,05). Για πρώιμες τοξικότητες (α/β=10 Gy), μια τιμή λ χαμηλότερη από 0,4 Gy/ημέρα ευνοεί το σχήμα HypoAR, το οποίο είναι σύμφωνο με τα κλινικά αποτελέσματα.
Συμπέρασμα: Η ραδιοβιολογική ανάλυση ευνοεί το HypoAR ως ένα ασφαλές και αποτελεσματικό σχήμα για ασθενείς με καρκίνο του προστάτη υψηλού κινδύνου, κάτι που επιβεβαιώνεται στην τρέχουσα κλινική μελέτη φάσης ΙΙ.
- 12 προβολές