Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΓΟΝΙΔΙΑΚΟΥ ΠΑΝΕΛ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΡΙΑΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ

Εισαγωγή: Η πρόοδος στη θεραπεία του Μη Μικροκυτταρικού Καρκίνου του Πνεύμονα (ΜΜΚΠ) οφείλεται στην ανάπτυξη μοριακά στοχευμένων θεραπευτικών προσεγγίσεων, με τη συνδρομή της τεχνολογίας αλληλούχισης επόμενης γενιάς (NGS). Εγκεκριμένες στοχευμένες θεραπείες αποτελούν οι αναστολείς των EGFR, ALK, RET, BRAF, ROS1, NTRK, MET και KRAS. Μόλις το 2021, εγκρίθηκαν αναστολείς που στοχεύουν τη μεταλλαγμένη πρωτεΐνη KRAS-G12C όπως και τη MET ex.14 skipping (13% & 3% ασθενών, αντίστοιχα).

Μέθοδοι: Επεξεργάστηκαν 1059 βιοψίες ιστού από ασθενείς με ΜΜΚΠ. Η ανάλυση βασίστηκε σε στοχευμένο πάνελ 24 γονιδίων και 6 αναδιατάξεων και η αλληλούχηση πραγματοποιήθηκε στην NGS πλατφόρμα Ion Gene Studio S5 Prime System (Thermo Fisher Scientific).

Σκοπός: Ο προσδιορισμός του θεραπευτικού οφέλους που προκύπτει από τη χρήση πολυγονιδιακών πάνελ καθώς και η κατανομή του ποσοστού των μεταλλαγών που εντοπίστηκαν σε γονίδια που σχετίζονται με ανταπόκριση σε στοχευμένη θεραπεία.

Αποτελέσματα: Στο 77% των δειγμάτων εντοπίστηκαν μεταλλαγές. To 30.4% αφορούσαν ασθενείς που επωφελήθηκαν από τη χορήγηση εγκεκριμένης στοχευμένης θεραπείας. Συγκεκριμένα, στο 17% των δειγμάτων ανιχνεύθηκε η μεταλλαγή KRAS p.G12C, στο 16% ανιχνεύθηκαν μεταλλαγές στο γονίδιο του EGFR, και ακολούθησαν μεταλλαγές σε άλλα μοριακά στοχεύσιμα γονίδια όπως BRAF p.V600E, MET ex.14 skipping, ALK/ROS/RET αναδιατάξεις. Σε 532 ασθενείς πραγματοποιήθηκε και ανάλυση της έκφρασης του PD-L1, εκ των οποίων το 37% ήταν θετικοί. Επομένως, το συνολικό ποσοστό των ασθενών που θα μπορούσαν να επωφεληθούν από εγκεκριμένη στοχευμένη θεραπεία ή ανοσοθεραπεία αγγίζει το 54%.

Συμπεράσματα: Αν αναλογιστούμε ότι με την ανάλυση ενός μόνο γονιδίου του EGFR μόνο το 16% θα επωφελούνταν από στοχευμένη θεραπεία, τα παραπάνω δεδομένα συνηγορούν υπέρ της πολυγονιδιακής ανάλυσης, έτσι ώστε όλο και μεγαλύτερο ποσοστό ασθενών να επωφεληθεί της μοριακά στοχευμένης θεραπείας. Το όφελος αυτό, αυξάνεται με την προσθήκη της PD-L1 ανάλυσης.

Abstract ID
AA-37

Συγγραφέας